متاسفانه دیدم و شنیدم هنوز برخی از کسانی که به قالیباف رای دادند از حزب اللهی ها، می‌گویند به جلیلی رای نمی‌دهیم. عجیب است واقعا. یعنی چی؟ الان که باید وسط میدان تبلیغ باشید و برای جلیلی تبلیغ کنید، و رای جمع کنید و یک هفته مشغول تبیین باشید، تازه مشکوک هم هستید که رای بدهید یا نه؟ اگر چند مورد متکثر از انقلابیون اینگونه، ندیده بودم باورم نمیشد.
میدانید در فتنه ۸۸ علت سکوت بسیاری از خواص که خون به دل رهبر کردند، چه بود؟ این که با شخص احمدی‌نژاد لج افتاده بودند و از او دلچرکین بودند، برای همین صدایشان در دفاع از نظام و انقلاب و مردم و تقابل با فتنه میلرزید، لکنت داشتند، یا سکوت می‌کردند.
سیاست جای بچه‌بازی و قهر و آشتی با این و آن نیست. سیاست یعنی نگاه کنی ببینی رهبرت چه میگوید، مردانه همانجا باشی ولو همه تو را هو کنند. نیش و کنایه بزنند. سیاست یعنی نگاه کنی ببینی دشمن از تو چه می‌خواهد تو در مقابلش باشی. سیاست یعنی نگاه کنی ببینی مظلومین غزه و مجاهدین لبنان را چه رفتاری از من و تو تقویت می‌کند، همانجا باشی. شما را به خدا بس کنید.
سیاست دعوا کردن و دل خنک کردن نیست، تدبیر است و اتصال، اتصالی از جنس عشق و اراده.
بسیاری از کسانی که مدد به جمهوری اسلامی ندادند از فلان جریان و فلان مسوول و فلان شخص منسوب به نظام سیلی خورده بودند چه بسا به ناحق. اما تو میدانی با حمید باکری چگونه برخورد کردند و او ماند و دوید و جنگید و شهید شد، تو میدانی چه ظلم‌ها به شهید همت و شهید صیاد و شهید متوسلیان و شهید علم الهدی و که و که شد و آنها پای کار نظام ماندند، تو میدانی آیت الله جنتی بعد از آنکه دو پسرش منحرف شدند دیگر نامشان را هم نبرد، تو میدانی او پسر دیگرش علی را که وزیر ارشاد روحانی بود پشت تریبون نماز جمعه علنا نقد کرد، تو میدانی آیه الله مهدوی کنی میگفت هر وقت از کارشکنی و اذیتهای این و آن خدمت امام شکایت میکردیم و می‌گفتیم خسته شدیم، کنار بکشیم، امام ره میگفت" اگر بنا باشد کسی به خاطر این کارشکنی ها کنار برود اولین نفر من هستم"، میگفت او با این جملات، آراممان میکرد. رهبری را ببینید، باید شبیه او شویم و الا مشغول خودمان هستیم، سیاست الهی و ولایت یعنی خود را ندیدن و فقط خدا را دیدن، ملاک ما درگیری جبهه انقلاب است با جبهه کفر.
من از روز اول گفتم و نوشتم اگر آقای جلیلی رای بیاورد، قلبا خوشحال میشوم ولو دیگری را در این مرحله از حرکت انقلاب اصلح میدانستم، بسیاری از رفقای دور و نزدیک خودم در ستاد او را عاشقانه دوست داشتم و دارم ولو از دستم ناراحت باشند، اما اگر اینها هم نبود، باید نگاه کنیم ببینیم اراده رهبری چیست، دشمن چه می‌خواهد. این اساس است.
کجای کاری رفیق؟
خدا می‌داند اگر تلاش نکرده باشیم این روزها به هر بهانه ای، و به خاطر کاهلی ما، یک قطره خون بیشتر در غزه و لبنان بریزد مسوولیم. ببینید سخنان سید حسن را در اربعین سید ابراهیم. فکر کنید چرا او در چنین مناسبتی چنین سخنانی میگوید. من نمی‌دانم این سخنم به دست چه کسانی میرسد، اما همه ما که در دور اول به جلیلی رای نداده ایم، باید عاشقانه دست دیگر هواداران او را بگیریم، قلبمان را صاف کنیم و خلوص ایجاد کنیم که هر چه از دوستان ما برسد عشق است،
رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (۱۰، حشر)
خدایا دل ما را با برادرانمان صاف و بی غل و غش قرار ده. ای مظهر رافت و رحمت.
جهادی باید دوید، باید برویم بقیه مردم را بیاوریم پای کار انتخابات. پای کار جبهه انقلاب. تلاش کنیم دور دوم پر شورتر شود، و معنایی که از این انتخابات، به دنیا مخابره میشود، معنای اراده مقاومت باشد. ان‌شاء الله
پ.ن. مرا ببخشید که این توضیح واضحات را مجبور شدم بیان کنم.
@ali_mahdiyan