پویش روایت‌نویسی «» (۳۶) یک لحظه غفلت یک عمر پشیمانی | طاهره دوستدار با این نگاه که مردم می گویند ما گشنه ایم منصرف نشوید که خداوند هرگز بنده خود را فراموش نمی کند. چرا ضعیف باشیم، که این خود سقوط است باید به این فکر کنیم چرا کسانی که امروز از همه بیشتر کار می‌کند زحمت می‌کشند چرا سفره هایی خالی دارند به خاطر نداشتن آگاهی هست یا دلیلش پرنشدن جیب یک عده که با انتخاب نا آگاهانه خود ما بوده ... این همه می گوییم صحنه را خالی نگذارید که حتما دودش به چشم قشر ضعیف خواهد رفت بازهم از گشنگی حرف می زنیم چرا کسی رو انتخاب می کنید که در مجلس اهمیتی به مردم قشر پایین نمی دهند وامروز گله داریم . فرصت رو غنیمت بدانیم ... من خواهش میکنم از هم وطن عزیزم که بگذرید ، این ها درسته بهانه نیست حرف اکثر دل مردم ولی میدان رو خالی نگذاریم به این فکر کنیم که بهترین ها در انتظار ماست ... کلمه بد و بدتر رو کنار بگذاریم این ها شعار نیست حقیقت ... پای صندق رای برای خوش گذرانی نمی ریم دل بدیم چرا بی خیال باشیم یک قضیه مهم باور کنیم امروز باید بیدار بشویم که به روایتی از امام علی علیه‌السلام اگر امروز بیدار نشویم فردا باید با لگد دشمن بیدار شویم . @HamNevisan