سلام خدمت استادبزرگوار من خانمی۳۰ساله وهمسرم ۳۷ساله۲پسر۸و۴ساله داریم همسرمن مردبسیارخوبی هستن ازهمه نظرفقط من داخل زندگی استقلال ندارم نمیزاره تنهابیرون برم بایدباپدرمادرش باخودش برم و این منوخیلی اذیت میکنه لطفا راهنماییم کنیدچ طورمشکلم روحل کنم ازتون خواهش میکنم جوابموبدیدخیلی ناراحتم وفکرم مشغول شده خواهشاراهنماییم کنید 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم 🌷بسم الله الرحمن الرحیم 🌷 سلام عرض میکنم خدمت شما خواهر محترم خداروشکر که همسر خوبی دارید و از این بابت به شما تبریک میگویم. در زمینه استقلال که میفرمایید توجه به ۲ نکته لازم است: ۱. انتظار شما از مستقل بودن در زندگی چیست؟ ۲. دیدگاه همسر شما نسبت به استقلال داشتن همسرش در زندگی چگونه است؟ اینکه شما خود اشاره فرمودید همسرتان مردبسیار خوبی است و تنها مسئله، استقلال نداشتن شما در زندگیست.... به احتمال زیاد به تفاوت دیدگاه و نگرش شما از استقلال و برداشت شما دو بزرگوار از این واژه در زندگی بر میگردد. قطعا همسر شما قصد آزار و ایجاد محدودیت برای شما را ندارد بلکه شاید در فرهنگ تربیتی ایشان تنها بیرون رفتن خانم از منزل، جای ندارد و این امر را مصداقی از غیرت و اقتدار مردانه میدادند. بنابراین ایشان بر حسب آموزش ها و یا تجربیاتشان اینگونه رفتار میکنند. و بر عکس در فرهنگ تربیتی شما مستقل بودن به معنای بیرون رفتن از منزل به تنهایی است.. در اینکه کدام برداشت درست و یا غلط است حرفی نیست. ✅ توصیه میکنم جهت حل این مسئله ⬇️⬇️ 🔹اولا سعی کنید اعتماد همسرتان را جلب کرده و در رفتار و گفتار و عملکرد تان و نوع برخورد با نا محرم ، ایشان را از خود خاطر جمع کنید که نگران تنها بودن شما در خارج از منزل نباشند. 🔹توجه داشته باشید که در این زمینه ، حساسیت به خرج ندهید و غیرت و اقتدار همسرتان را خدشه دار نکنید بر عکس گاهی بابت این همراهی و امنیت حضور همسرتان از ایشان سپاسگذاری کنید.( اگر در این زمینه حساسیت به خرج دهید و یا اوقات تلخی کنید ممکن است اوضاع بدتر شده و همسرتان سخت گیری بیشتری کنند. در صورت بی تفاوتی شما کم کم و به مرور شرایط بهتر میشود.) 🔹توصیه میکنم در مورد واژه استقلال با همسرتان صحبت کنید و دیدگاهتان را با حرف زدن به هم نزدیک کنید. خواسته های خود را مطرح کرده و دلایل ایشان را نیز بشنوید.(شاید ایشان اصلا از اذیت شدن شما مطلع نیستند و اتفاقا این همراهی ها را نوعی لطف و احترام به شما میدانند.) 🔹 سعی کنید از موارد جزئی شروع کرده و کم کم همسرتان را متقاعد کنید که لزوما به همراهی فرد دیگری برای انجام هر کاری نیاز ندارید. مثلا در مسیرهای نزدیک و یا خرید های جزئی با اطلاع ایشان از خانه خارج شوید تا به مرور برای ایشان یک امر عادی تلقی شود. 🔹توصیه میکنم در صورت تلاش برای حل این مسیله و عدم تغییر همسرتان، همچنان صبور بوده و بر غیرت ایشان صبر کنید و از بروز سردی و دلخوری در زندگی جدا خودداری نمایید. گاهی برخی مسائل به مرور زمان و با صبر فعال حل خواهد شد. این مسئله انقدر مهم‌نیست که ارزش برهم خوردن رابطه محبت آمیز شما و همسرتان و خدای ناکرده سرد شدن کانون گرم خانواده را داشته باشد. در پناه خدا باشید🌹 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6