سلام.. حدود ۳ سال پیش در مکانی پسری رو دیدم و از ایشون خوشم اومد.. از اونجایی ک دلم نمیخواست با خیالات دخترونه توهم عاشقی داشته باشم این خوش اومدن رو در همون حد نگه داشتم. تا اینکه متوجه شدم اون پسر هم به بنده علاقه مند هستند.. البته خود ایشون نگفتن و قرار هم نبود تا وقتی که شرایط ازدوج محقق بشه من بفهمم ولی یکی از اطرافیان فهمیدن و برای اینکه از این طریق ابروی پسر رو ببرن از این علاقه ایشون سواستفاده کردن و بهشون تهمت زدن که دنبال دوستی با من هستن.. منم اون موقع این موضوع رو باور کردم و بسیار ناراحت بودم. خانواده من هم درجریان این ماجرا قرار گرفتند ولی چون پدرم نسبت به اون پسر شناخت داشتن و میدونستن ادم بدی نیستن چیزی نگفتن اون اقا پسر هم برای تموم شدن حرفا دیگه به اون مکان نیومدن و کلا رفت و امدشون رو قطع کردن. من حدود ۷ ماه پیش فهمیدم راجبشون اشتباه میکردم و اصلا این حرفا راجبشون دروغ بود. بهشون پیام دادم برای معذرت خواهی.. واقعا هیچ قصدی جز این نداشتم. ایشون گفتن بخشیدن و مشکلی نیست و حرف ما تموم شد. الان ایشون قصد دارن بیان برای خواستگاری درواقع از بنده اجازه گرفتن که با پدر و مادرم صحبت کنن.. و نکته ای که الان بنده رو گیج کرده نحوه برخورده.. دقیقا نمیدونم لازمه من با پدر و مادرم حرف بزنم و بگم مسائلی که قبلا اتفاق افتاد اشتباه بود و این شخص اینطور ادمی نبود یا نه بزارم ایشون خودشون با خانوادشون بیان و مثل یک خواستگار معمولی از پدرم اجازه بگیرن. مسئله ای که هست میترسم اگه بخوان زنگ بزنن و اجازه خواستگاری بگیرن پدرم بخاطر اون اتفاقات بدون اینکه اجازه بدن برای خواستگاری بیان بگن نه.. من خودم هم جوابم کاملا مثبت نیست.. درواقع با شناختی که ازشون دارم از شخصیت ایشون خوشم میاد و ملاک های بنده رو دارن ولی چون خانواده برام خیلی مهمه و خانوادشون رو تا بحال ندیدم میخوام چند جلسه خواستگاری و رفت و امد باشه تا جوابمو بگم.. حالا من باید چه برخوردی داشته باشم و چیکار کنم؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم خواهر گرامی نکاتی خدمت شما عرض میشود که انشاالله عنایت داشته و برای انتخابی صحیح و بدون دغدغه آن را مد نظر قرار دهید. اولا، اینکه در آن اتفاقی که سالها پیش رخ داده و احتمالا فرد سومی با رفتار اشتباه خود منجر به کدورت و ناراحتی شده، و خداروشکر شما و خانواده تان قضاوت و یا رفتار ناصحیحی مرتکب نشدید که بعد از آن بخواهید در صدد عذرخواهی بر آیید. دوما، چگونه بعد از ۳ سال به این مرحله رسیدید که راجع به ایشان اشتباه فکر کردید؟ یعنی هنوز پیگیر این اتفاق بودید ؟ چون عنوان کردید که ایشان دیگر به آن مکان رفت و آمد نمیکردند، چطور بلافاصله به ایشان پیام داده و شماره ایشان در دسترس شما بود؟ آیا بدون اطلاع خانواده اقدام فرمودید؟ و لزوما چه اصراری برای عذرخواهی وجود داشت وقتی شما و خانواده محترم در آن ماجرا هیچ برخورد بدی نداشته اید که ایشان بخواهند ببخشند!! و سوم اینکه، خواهر عزیزم اگر ایشان و خانواده شان قصد و نیت شان صادقانه باشد، باید بگذارید خودشان برای خواستگاری اقدام کنند و در صورتیکه والدین شما ناراضی باشند و سوء ذهنیتی داشته باشند، باز هم باید خودشون جهت رفع اتهام تلاش کنند ، نه اینکه شما با اصرار و توضیح بخواهید والدین خودتون رو مجاب کنید. چرا؟ چون شما شروع کننده رابطه پیامک شده اید، ممکنه ایشون از شما این تقاضا رو بکنند که با اصرار و اجبار خانواده را متقاعد کنید و ناخواسته در این میان این عاطفه است که شکل میگیرد و حتی بعد از خواستگاری رسمی ایشان هم چه بسا به مرحله شناخت نرسید و حتی اگر هم به این مرحله رسیدید، هر کدام از والدین دو طرف ممکن است ، نظرشان منفی باشد و آن وقت این شمایید که دچار وابستگی شده اید، و رو در روی خانواده خود قرار می گیرید و بیشترین فشار روحی را متحمل خواهید شد. پس بهتره با حفظ آرامش و شان خود، بگذارید انشاالله مسئله در روال طبیعی خودش طی بشه، و پیشنهاد بنده این هست که حتی خط خودتون رو عوض کنید تا جلوگیری بشه از درگیری و روابط احساسی. و همچنین آگاهی و مهارت خودتون رو در زمینه انتخاب صحیح همسر افزایش بدین. انشاالله موفق و سربلند باشید 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob