#انتخاب_همسر با سلام و احترام دختر خانمی 29ساله هستم. در محله ای زندگی می کنیم که همسایه های ما خیلی خوب نیستند و چند باری سر پارک اتومبیل، مشرف بودن به منزل و... با همسایه ها بحث داشتیم، واقعا هم دلیل این بحث ها خودشان بوده اند و مقصر شناخته شدند.. دوست ندارم خواستگار هایم از همسایه ها تحقیق کنند چون فکر می کنم به خاطر موضوعات فوق مواردی مثبتی در مورد خانواده ما نگویند (البته مطمئن نیستم ولی می ترسم یک حرفایی بزنن که خواستگارم در مورد درست فکر نکنند) شاغل هم نیستم که آدرس محل کارم را برای تحقیق بدهم . به نظر شما همان جلسات اول خودم به خواستگارم بگوییم که همسایه های مان خوب نیستند؟ یا اینکه اصلا در مورد این موضوع صحبت نکنم؟ راه حل درست چیست؟ سوال دیگری هم دارم حس می کنم بیشتر خواستگارهای بنده به خاطر اینکه بنده شاغل نیستم دیگه ادامه نمیدن، درحالی که من دلیلم برای عدم شاغل بودن رسیدگی بیشتر به تربیت فرزند آینده، همسرداری و وقت کافی گذاشتن برای همسرم هست. توقع مالی آن چنان هم ندارم. با اینکه این موضوع را مطرح می کنم ولی پسرها یا مادرانشان قبول نمی کنند.راه حل درست چیست؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم در خصوص سوال اولتان، لزومی ندارد در جلسه اول خواستگاری و گفتگو، مسئله همسایه ها مطرح شود. بلکه بعد از پایان یافتن جلسات گفتگو در صورتیکه دوطرف به توافق و رضایت نسبی رسیده باشند، میتوان در جلسه آخر در مورد نکات چالشی که مدنظرتان هست طرح مسئله و گفتگو نمایید، مثلا بیان بفرمائید که کمی با همسایه تان اختلاف دیدگاهی داشته اید و در موقعیت های زمانی باعث دلخوری هایی شده است. در همین حد کفایت میکند. شرح ریز به ریز ضرورتی ندارد. در مورد سوال دوم شما، اولا تحسین میکنم این روحیه ارزشی و پاک شما را 🌹 و اینکه خواستگار شما با علم به این مطلب که شما شاغل نیستید پا به خواستگاری گذاشته اند، یعنی ما قبل از ورود به جلسات خواستگاری ، ملاک های کلی مان را از طرف مقابل در نظر گرفته و بعد وارد گفتگو و جلسات خواستگاری نی شویم و با کسی که در نگاه کلی سنخیتی با ملاک های اساسی ما ندارد خب حرفی برای جزئیات باقی نمی ماند. و نکته بعد اینکه بهتر است نگاهتان به صورت صفر و صدی بیان نشود مثلا نگوییم که من به هیچ عنوان فعالیت خارج از خانه و اشتغال را برای خودم و یا خانم ها نمی پسندم چون این دیدگاه را دارم برای خودم.... بلکه بهتر است بگوئیم ضمن اینکه مقام مادری و همسری برای بنده الویت و ارجحیت اول را دارد، و در همین راستا اگر در آینده فعالیتی اجتماعی که لطمه ای به نقش مادری و همسری ام وارد نکند و با ملاکهای اخلاقی ، جسمانی، و روحی ام هم سازگاری داشته باشد از آن استقبال میکنم. یعنی باز هم تاکید بر همان دیدگاه ارزشمند خود و در نظر گرفتن همان شروط ، فعالیت اجتماعی را هم بیان نی کنید و این الزاما به معنای خروج از منزل و اشتغال در هر محیطی و با هر نامحرمی نیست. ضمن اینکه حضرت آقا نیز در خصوص اشتغال بانوان بیان فرمودند که اگر لطمه ای به وظیفه همسری و مادری بانوان وارد نمیکند و این ظرفیت در توان جسمانی و روحی زنان می گنجد ، اشکالی ندارد که در عرصه اجتماعی هم با رعایت ضوابط دینی و اخلاقی به فعالیت خود مشغول شوند. انشاالله در پناه اهل بیت زندگی مهدوی داشته باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob