استاد پوراحمد بزرگوار سلام من پسری دارم حدود ۳۰ سال که قبلا قاری قرآن و اهل نماز و روزه و.. اما متاسفانه در اثر یه سری رفتارهای نادرست اساتید قرآنی به شدت بدبین و شاکی شد و قرآن و نماز و.. رو گذاشت کنار. دوستاشم عوض شد. آدمهای بدی نیستن ولی اهل نماز نیستن.من خیلی خیلی ناراحتم و هیچ صحبتی بهش تاثیر نداره. اینم بگم از جهات دیگه ازش خیلی خیلی راضیم بسیار مودب و به من و اطرافیان هرگز بی احترامی نمیکنه اهل تلاش و کار و... موقع صحبت در مورد نماز و.. هم فقط سکوت می‌کنه و هیچ جوابی هم نمیده. قبلا خودم پیش مشاور رفتم و گفتن رهاش کن الان خیلی وقته رها کردم و چیزی نمی‌گم اما باز همونه. ممنون میشم راهنماییم کنید چیکار کنم؟ 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🍀بسم الله الرحمن الرحیم 🍀 ☘سلام علیکم ☘ 💐دغدغه شما مادر محترم کاملاً به جاست و با توجه به اینکه سن ۳۰ سال سن نصیحت و پند پذیری نیست ، باید مراقب باشید که کار او از روی لجاجت و مقابله و یک دندگی نباشد. 🌷با توصیفاتی که فرمودید ذات او پاک و ریشه ای سالم دارد لذا چند صباحی که این راه را پیش گرفته نباید شما را نگران کند و لازم است فرصت بیشتری به او داده شود تا هم ، خودش را پیدا کند و هم راهش را. 🌱خانه را برای او سرپناهی امن و محلی پر از نشاط و شادابی قرار دهید. ⭐️با او رفیق باشید و اجازه بدهید حرف هایش را به راحتی بزند و شما فقط خوب گوش کنید و حتی او را حمایت و تأیید و پشتیبانی کنید. 🌱از سرزنش و طعنه زدن به شدت بپرهیزید. ☘نسبت به دوستانش و انتخاب هایش تا مدتی هیچ عکس العملی نداشته باشید و از تصمیماتش حمایت کنید. 💐خلاصه اینکه با همراهی و رفاقت با او سعی کنید ارتباط خود را با او تقویت کنید تا بتواند به راحتی با شما حرف بزند و درد دلهایش را بگوید . موفق باشید. @hamsaranekhoob