باسلام به استاد بزرگوار پسری ۱۰ ساله دارم که فرزند سوم هست و۲-۳ماهی هست که دچار این فکر شده که ممکنه من وپدرش فرار کنیم دقیقا این لفظ را به کار میبره.با اینکه میدونه خیلی دوستش داریم ولی به گفته خودش این فکر رهاش نمیکنه.مثلا وقتی میره کلاسی چیزی همش تو این فکر هست که نکنه مامان وبابام فرار کنن برن واگه برن من چه کار کنم؟خیلی باهاش صحبت کردم،در اینکه ما خیلی دوستش داریم تردیدی نداره ولی نمیدونم چرا این فکر را میکنه؟ 🌸بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🌸 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب خانم . دوست عزیز اصلا نگران نباشید فرزند شما دچار نوعی اضطراب شده که بر اثر شنیدن یا دیدن داستان و یا فیلمی شکل گرفته چیزی که مهم هست با رفتار نا صحیح این اضطراب رو تقویت کنید. اول اینکه احساس تکذیب نکنید نه اینا چیزی نیست و.. نگید بگید حسش رو درک می کنید. از تنبیه، خشونت کلامی و غیر کلامی و تحقیر و سرزنش خود داری کنید. دوم سعی کنید نوازش و بازی و تعامل (یعنی ارتباط دوطرفه) داشته باشید. این احساسات گذرا هستند در صورتی که والدین در این شرایط پذیرای احساس کودک باشند و از او حمایت کنند و با پرداختن به بقیه موضوعات این موضوع رو آرام آرام کمرنگ کنند.