🇮🇷پایگاه خبری حنیف🇮🇷
فرقه گنابادی در دوره قاجار ✍فرقه را باید یکی از جریان‌های برآمده از فرقه‌ای دانست که تغییرات سازش‌جویانه دنیوی در رفتار و منش اقطاب و بزرگان آن، شدیدتر از سایر فرقه‌های درویشی بوده‌است. 🔸علی‌رغم شعار زهد در این فرقه، در عصر ارتباط صمیمی سران این جریان با دربار به چنان مرتبه‌ای رسید که منصب‌هایی به آنان اعطا شد؛ برای نمونه با لقب نایب‌الصدری، وظایف فارس را عهده‌دار گردید.¹ همین امر نه تنها بنیه اقتصادی آنان را تقویت کرد بلکه در تبلبغ اندیشه‌ها و جذب مرید نیز تأثیر بسزایی داشت. 📑اسناد وابستگی و همراهی قطب‌های این فرقه با شاهان قاجار، بسیار است. برای نمونه، ، از شیوخ جریان و عامل تابلودار استعمار بود که پس از دسیسه‌چینی قتل ، چندی به نخست‌وزیری شاگرد سابق خود یعنی محمد شاه قاجار رسید. 🔻اسناد رابطه نامشروع این رئیس خانقاه صوفیه با ، زن محمدشاه در تاریخ ثبت است. علیخان دولوی قاجار، ملقب به ظهیرالدوله، داماد ناصرالدین‌شاه و وزیر دربار نیز از مشایخ نعمت‌اللهیه بود که با بنیانگذاری ، موجب پیوند رسمی دراویش صوفی با لژهای شد.² 🔶در دوره قاجار سیاست جریان‌های درویشی، تنها در استحکام رشته دوستی با دربار نبود بلکه با روس و انگلیس نیز همکاری داشتند و همین ارتباط سبب اعطای منصب دولتی به آنان شد.³ ۱. نورالدین مدرسی، سیری در تصوف، صفحه ۱۰۴. ۲. محمود موافق، پیدا و پنهان فرقه دراویش گنابادی، ندای انقلاب، ۱۰ مهر ۱۳۹۲. ۳. نورالدین مدرسی، همان. @hanif_news
31 مشاهده