#معرفی_مقاله 📌مطالعه این مقاله، که نخستین پژوهش در موضوع خود است، به همه محققان و مدیران مراکز پژوهشی که در صدد تحقیق یا سیاستگذاری و برنامه ریزی درباره اخلاق فناوری اطلاعات، فضای مجازی و هوش مصنوعی هستند، پیشنهاد می شود. 📚حسینعلی رحمتی، «آسیب‌شناسیِ پژوهش‌های ایرانی در حوزۀ اخلاق فناوری اطلاعات»، مجله علمي پژوهشي اخلاق پژوهي، س۷، ش۱(۲۲)، (بهار ۱۴۰۳)، ص۵۳-۷۴. ✍🏼چکیده در سال‌های اخیر، پژوهش‌هایی - هرچند ناکافی - دربارۀ موضوعات و مسائل اخلاقی فضای مجازی و هوش مصنوعی در ایران انجام شده، اما پایایی و پویایی این شاخه پژوهشی نوپدید مستلزم شناخت نقاط ضعف این آثار و به طور کلی، هر گونه فعالیت در این زمینه و چاره‌اندیشی برای اصلاح آنهاست. هدف پژوهش حاضر که در این راستا انجام شده، شناسایی و بررسی برخی از کاستی‌ها و معرفی عوامل و زمینه‌های آنهاست، تا زمینه اصلاح‌ فراهم شود. روش تحقیق از نظر گردآوری اطلاعات، کتابخانه‏‌ای و به جهت بررسی، تحلیلی و انتقادی بوده است. یافته‌های تحقیق بیان‌گر آن است که حوزۀ پژوهشیِ اخلاق فناوری اطلاعات (اَخفا) در کشور ما با آسیب‌هایی چون ورود دیرهنگام و ناکافی، ضعف تحلیل اخلاقی، پراکنده‌پژوهی، کمبود پژوهش‌های تولیدیِ مبتنی بر آموزه‌های دینی و فقدان ارتباط مناسب با جامعهٔ هدف دست به گریبان است. در این مقاله پس از بررسی این کاستی‌ها، مواردی چون نوپدید بودن این شاخه پژوهشی، کمبود محقّقانِ اَخفاپژوه، فقدان مراکز تخصصی و کم‌رونق بودن فضای نقد علمی، به عنوان علل و عوامل بروز این کاستی‌ها معرفی شده‌اند. حسینعلی رحمتی ۲۰ آبان ۱۴۰۳ 💥اندکی اندیشه ضرر ندارد