✳️ حقیقتِ توحید 🔻 جمله‌ای هست در خطابهٔ معروفی که وجود مقدس صدّیقهٔ کبری فاطمهٔ زهرا سلام‌الله علیها در مسجد پیغمبر ایراد فرمود. بعد از شکر خدا و جمله‌هایی در سپاس از ذات پروردگار، شهادت به توحید را با این تعبیر بیان می‌کند، می‌فرماید: «أشْهَدُ أنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، کلِمَةٌ جَعَلَ الاِْخْلاصَ تَأْویلَها...» می‌فرماید: من شهادت می‌دهم به یگانگی خدا، من این کلمهٔ «لا اله الّا الله» را به زبان خود جاری می‌کنم، این حقیقت را اعتقاد دارم، ولی این کلمه، کلمه‌ای است که «جَعَلَ الاِْخْلاصَ تَأْویلَها» یعنی مآل و بازگشت و حقیقت این کلمه، مرحلهٔ تحقق و واقعیت این کلمه، «اخلاص» است. 🔸 این اخلاص همان توحید عملی است. در اسلام توحید نظری از توحید عملی جدا نیست، بلکه کمال توحید نظری در توحید عملی است. این جمله می‌رساند که از نظر اسلام، توحید اگر صرفا توحید نظری باشد، یعنی در مرحلهٔ فکر و نظر بماند، به مرحلهٔ عمل نرسد، در مرحلهٔ اندیشیدن متوقف بشود و در مرحلهٔ بودن و زیستن انسان تحقق پیدا نکند، این توحید، توحید حقیقی و واقعی نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۸ و ۲۹ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f