🔰۱۷۵-راهکار اسلام و قرآن کریم در بهره‌مندی از نعمت‌های الهی چیست؟ اصل اولیه در اسلام، بهره‌مندی از نعمت‌های الهی و برخورداری از طیبات رزق است. در مقابلِ این تفكر اصیل و ناب، عده‌ای بر این تصورند كه خوردن و نوشیدن و لذت بردن از نعمت‌های الهی، خلاف تعالیم اسلامی و مخالف سیرۀ ایمانی است. به گمان آنان، خداوند جهان و نعمت‌های آن را همچون ویترینی برای مشاهدۀ انسان‌ها آفریده و آدمیان فقط باید نظاره‌گر آن باشند. از سوی دیگر و در مقابل این تفریط، گروهی راه افراط را در پیش گرفته‌اند و هیچ حد و مرزی برای بهره‌مندی از نعمت‌های این جهان قائل نشده‌اند. آنان افسار خویش را به دست شكم و شهوت سپرده‌اند و با این توجیه كه خداوند این مواهب را برای استفادۀ ما انسان‌ها آفریده، تا جایی كه می‌توانند می‌خورند و می‌آشامند و عیش و نوش می‌كنند. اما قرآن كریم با مردود دانستن نظر هر دو گروه، مخاطبان را از افراط و تفریط برحذر می‌دارد و راه اعتدال و میانه را بهترین شیوه در این زمینه معرفی می‌كند: «كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لَا تُسْرِفُوا». بنابراین استفاده از نعمت‌های الهی برای انسان مباح و جایز است؛ اما این بهره‌مندی بی‌حد و مرز نیست و اصول و قواعدی دارد. کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۱۵، صص ۹۳-۹۴ @Hedayatnoor