ابتلا از مهم‌ترین سنّت‌های جاری خداوند متعال است و همۀ انسان‌ها را شامل می‌شود؛ زیرا بنای خداوند تربیت انسان با نازپروردگی نیست: نازپرورد تنعم نبرد راه به دوست عاشقی شیوۀ رندان بلاكش باشد اساساً تربیت‌هایی كه با مهرورزی‌های افراطی توأم است، راه به جایی نمی‌برد. حضرت حق به گونه‌ای انسان را تربیت می‌كند كه زمین بخورد و بلند شود؛ هم طعم سختی را بچشد و هم رفاه را؛ هم غم و ناخوشی را ببیند و هم شادی و خوشی را. به همین دلیل می‌فرماید: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَی‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الأَمْوَالِ وَ الأَنْفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ» و قطعاً شما را به چیزى از (قبیلِ‏) ترس و گرسنگى و كاهشى در اموال و جان‌ها و محصولات مى‏آزماییم و مژده ده شكیبایان را. در روایات آمده است كه اگر كسی زندگی بدون مشكلی داشت و مدت زیادی در رفاه و آسودگی به سر برد، باید در خود تأمل كند و ببیند كجای زندگی را اشتباه آمده كه به واسطۀ آن، از ابتلاء الهی دور شده است. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، ص ۶۳۰. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد1 @Hedayatnoor