📌رشد یافتگی جامعه ، رئیس جمهور رشید 📌سفاهت جامعه ، رئیس جمهور سفیه 📍بخش دوم: 🔹استاد مطهری در توضیح رشد می گوید: « 📌رشد یعنی اینکه انسان شایستگی و لیاقت اداره و نگهداری و بهره برداری یکی از سرمایه ها و امکانات مادی و یا معنوی که به او سپرده می شود داشته باشد. یعنی اگر انسان در هر ناحیه از نواحی زندگی که حکم یک شأن و وسیله ای را دارد، شایستگی اداره و نگهداری و بهره برداری از آن را داشته باشد، چنین شخصی در آن کار و در آن شأن، «رشید» است.» 🔹راهبری جامعه و مدیریت کلان مستلزم نوعی از رشد است؛ زیرا رهبری عبارت است از بسیج کردن نیروهای انسان ها و بهره برداری صحیح از نیروهای انسانی در جهت تعالی و ترقی ملت. انسان رشید هم سود و زیان را در آن موضوع درك می كند و هم ارزش موضوعات مربوط را درك می كند و هم قدرت حفظ و مدیریت سرمایه ها و امکانات رادارد.از این رو رشد یعنی درک مصالح ملت و اولویت گذاری آنها، حفظ سرمایه ها و قدرت مدیریت امکانات و سرمایه. و خلاصه یعنی «اینكه انسان شایستگی و لیاقت اداره و نگهداری و بهره برداری یكی از سرمایه ها و امكانات مادّی و یا معنوی كه به او سپرده می شود داشته باشد.» 🔸بنابراین یک رئیس جمهور شایسته و توانمد انسان رشد یافته ای است که بتواند نقطه ی مركزی جامعه ی اسلامی باشد و ذهن ها را آگاه سازد، روح ها را اداره كند و همه امکانات و گروه ها و ظرفیت ها را در مسیر پیشرفت و عدالت بسیج كند. ❇️انتخاب رئیس جمهور رشد یافته در گرو رشدیافتگی اجتماعی است استاد مطهری: 🔹«آن كه رشد مالی ندارد، قیم به جای او در مالش تصرف می كند و آن كه رشد خانوادگی ندارد ولیّ از قبیل حاكم شرعی اگر مصلحت بداند به جای او انتخاب می كند، اما ملتی كه رشد اجتماعی نداشته باشد یا رشد مذهبی نداشته باشد استعمار متولی او می شود و چه متولی ای كه او را برده خود می كند، همه چیزش را از او می گیرد، اسلامش را مسخ شده به او تحویل می دهد. علی هذا لازمه رشد نداشتن این است كه دیگران متولی ما و قیم ما بلكه مالك ما خواهند شد. فرق متولی و قیم با مالك این است كه متولی و قیم اداره می كنند امور مورد قیمومت یا تولیت را، ولی مالك او را از آنِ خود می داند. پس ما اگر نخواهیم برده و مملوك دیگران باشیم و آنها ما را در جهتی كه مایلند سوق بدهند، باید سعی كنیم رشد اجتماعی داشته باشیم.» «از طرفی مسئولیت اداره یك چیز مستلزم رشد است و رشد نیز به نوبه خود مستلزم مسئولیتهایی است. ولی بحث ما فعلاً در بخش اول است. مقصود تنها مسئولیت شرعی نیست، مسئولیت انسانی در خود و در برابر اجتماع نیز نوعی مسئولیت است و لااقل امروز مورد قبول است. انجام این مسئولیتها مستلزم رشد داشتن است. ما باید بدانیم كه دو راه بیشتر در پیش نداریم: یا باید رشید باشیم و خودمان زمام كار خود را در دست بگیریم و یا دیگران خواهند آمد و متولی ما و قیم ما و بلكه مالك ما خواهند شد، و العبد و ما فی یده كان لمولاه. ما یا باید رشید باشیم و آزاد و یا غیر رشید و برده. آزادی را با شعار و زنده باد و مرده باد نمی توان به دست آورد. عمده در آزادی، رشد و لیاقت و به قول نقی زاده در مقدمه كتاب آزادی و حیثیت انسانی كاراكتر شخصی است. ما یا باید رشید باشیم و مدیریت داشته باشیم و رهبری بكنیم و یا باید غیر رشید [باشیم ] و ما را اداره و رهبری بكنند.» ر.ک: مجموعه آثار شهید مطهری . ج3، ص: 313. یاداشت های استاد مطهری جلد چهارم . ج4، ص: 481 ایتا https://eitaa.com/hekmat121 بله https://ble.ir/hekmat121