✏معنای "نفی عبودیت غیر خدا" 🔹حقیقت اسلام "توحید" است و حقیقت توحید "یکی کردن" است. توحید، گذار از کثرات به وحدت، از اعتباریات به حقیقت و رهایی از بندها و آزادی از اسارت ها و زنجیرها، و پیوستن وجودی به کمال مطلق، زیبایی مطلق و عشق مطلق است. 🔹توحید طرحی برای زندگی متعالی و نقشه ای برای حرکت و پویاییِ بدون توقف است همانی که انسان بر آن مفطور شده است و در فطرت و سرشت خود آرزوی آن را دارد و جویای آن است توحید حقیقتِ فطری آدمی و نحوه شدن انسانی اوست، انسانی که "زهرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است" 🔹در توحید دو جنبه تواءمان نهفته است جنبه اثباتی و جنبه‌های سلبی. ❇️ توحید طرحی برای شدن و طرحی برای زدودن؛ ❇️ نقشه ای برای ساختن و نقشه ای برای تخریب است؛ ❇️ طرحی برای شدن آدمی و ساختن یک حیات طیبه انسانی است و از سوی دیگر طرح و نقشه ای برای زدودن موانع و اغیار، اسارت ها و زنجیرها و جای گذاری موجودات و افراد برحسب شرافت وجودی و نحوه نقش‌آفرینی آنها در سلسله مراتب خلقت است. 🔹 توحید با اذعان به وحدت خداوند و ایمان و به خالقیت یگانه، ربوبیت و الوهیت انحصاری آغاز می‌شود و اگر این اذعان و ایمان به الوهیت انحصاری خداوند موجود باشد طبیعتاً پرستش و عبودیت، راز و نیاز و دلدادگی و سرسپردگی را به همراه خواهد داشت. آدمی با تمام وجود و همواره مشتاق کوی خالق و رب و علاقه خویش است و نمی‌تواند از آن جدا شود مگر آنکه خود را فراموش کند چراکه "بودن آدمی" فقط و فقط در این ربط و اتصال وجودی معنا می یابد. 🔸اما نکته مهم اینجاست که این پرستش و عبودیت کی و کجا منشاء اثر می شود و زندگی فردی و اجتماعی مناسبات انسانی و معادلات جامعه را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد و سامان زندگی را بر اساس نظم توحیدی و معنای وجودی حقیقت می دهد و حیات طیبه را به ارمغان می آورد؟ 🔸در پاسخ باید گفت این اثر فقط و فقط زمانی آشکار می‌شود که همه اغیار ز دل زدوده شود و عبودیت و اطاعت غیر خدا به معنای واقعی کلمه سلب شود و همه موجودات در نسبت با حضرت حق و در جایگاه مخلوق باز تعریف شوند. 🔹اثر توحید در پرتو و سلبِ توهمِ الوهیت و معبودیت غیر خدا و جای گذاری موجودات و افراد در جایگاه واقعی خود در سلسله مراتب آفرینش آشکار می‌شود. 🔹بنابراین "نفی عبودیت غیر خدا" یعنی نفی همه توهمات و جایگاه های خودساخته پوشالیِ غیر مطابق با واقع. 🔸"نفی عبودیت غیر خدا" یعنی تعریفِ جایگاه ها و نقش ها و قرار دادن موجودات و افراد در جایگاه واقعی و شاءنی آنها در سلسله مراتب خلقت است. 🔸 "نفی عبودیت غیر خدا" یعنی برقراری تعادل و توازن و زدودن بی عدالتی ها و بی منطقی ها و زیاده خواهی ها. 🔸 در این نگاه "روح توحید" و عنصر حیات بخش و پویایی آفرین آن "نفی عبودیت غیر خدا" است که به جسم توحید یعنی اعتقاد به الوهیت خدا و شعائر عبادی ان روح می دهد، جان می ببخشد و به خیزش و جنبش می کشاند. 🌹 براین اساس توحید طرحی برای اقامه عدالت و قسط در همه عرصه ها و حوزه های وجودی آدمی، و برنامه ای برای هدایت مناسبات انسانی و خط مشی گذاری عمومی جامعه و دکترین تدبیر و مدیریت معادلات اجتماعی است. #امتداد_حکمت_و_فلسفه https://eitaa.com/hekmat121/15