📒 📃 ♻️رحمانیت و رحیمیت الهی، در دو عرصه ی نظام هستی و نظام انسانی، قوت شناسی می‌گردد : 1⃣ : ✳️در قرآن حضرت موسی(ع)، خداوند را اینگونه معرفی می کند : او(خداوند) خلقت نظام هستی را به گونه‌ای رقم زده است که خلائق، تمام لوازم حیات، رشد و رسیدن به هدف اصلی را به صورت جامع و لطیف دارند. 👈(هود ۱۱۹ و ۱۱۸) ⚠️این نوع خلقت نشان از در هم آمیختگی و با محوریت ترحم الهی می‌باشد که نظام هستی با تمام پیچیدگی‌هایش، جزئی بیهوده یا مفقود شده ندارد . بلکه همه اجزا هستی با تجهیزات لازم به سوی هدف شان در حرکت اند. 2⃣ : 🔷خداوند هدف اصلی و نهایی خلقت انسان‌ها را درک «رحمانیت» الهی دانسته است 👈 (طه ۹ و ۵۰). به این معنا که : ✳️خداوندی که «رحیم» است قطعا کاری جز رحمت ندارد، لذا با رحمت خود، عالم را خلق کرد و سپس با همین رحمت انسان را در دامن نظام هستی رحیمانه خلق نمود 🔰درنتیجه انسانها اگر در عالم هستی چشم‌های حقیقت بین خود را باز کند چیزی جز تجلّی رحمانیت الهی درعالم نمی‌بیند و همین مسأله اسباب و الهی شدن آنان می‌شود . 🍃جان کلام آنکه در نظام هستی و انسانی جزیی پیدا نمی‌شود که برای ایفای نقش خود دچار بی مهری خالق شده باشد . _______ 💠 🔸 eitaa.com/mirras 🔹 sapp.ir/mirras