#حضرت_رقیه_س_شهادت
دلِ دلداده را دلبستهی دلبر تصور کن
کمال عشق را عشقِ پدر_دختر تصور کن
دمِ صبح از سفر برگشتهای..، بابای عطشانم!
نمِ چشم مرا سرچشمهی کوثر تصور کن
بیا جای طَبَق سر رویِ پای دخترت بُگذار
لباسِ پارهام را بالِشی از پَر تصور کن
شبیه پیرزنها خَم شدم..، از بس لگد خوردم
بیا این دردِ پهلو دیده را مادر تصور کن
رسیده هر که دستش، تاری از زُلف مرا کَنده
خودت این مختصر را جایِ موی سر تصور کن
ببین ردِّ کبودِ گونهام را !..، زجر بَد میزد
شب و روز مرا اینگونه زجرآور تصور کن
سنان از خنده غش میکرد، تا خولی هُلَم میداد
مرا بازیچهی دستانِ مُشتی شَر تصور کن
نگو آن گوشواری که خریدی کو؟!..، کشید و بُرد
همین خونلختهی گوش مرا زیور تصور کن
ادای لکنتم را دختر شامی درآورده...
زبانم را زمان ترس از این بدتر تصور کن
شرارِ پشت بام خانهای روی سرم میریخت...
کبوتر را درون دود و خاکستر تصور کن
میان ازدحام کوچه صدها بار افتادم...
گُلی را زیرِ دست و پای یک لشگر تصور کن
چهها دیدند در بزمِ شرابِ شام، دخترهات...
میان مستها بابا..، خودت دیگر تصور کن!
**
من از دنیای بی بابایِ فردا سخت میترسم
همین شب را برای من شبِ آخر تصور کن
✍
#بردیا_محمدی
📝
#اشعار_آیینی_حسینیه | عضو شوید👇
https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e