برگشتم از سفر گلِ در خون طپيده‌ام اي سرو سرفراز، ببين قد خميده‌ام وقتي دلم به خون جگر موج مي‌زند گوئي كه من به جاي تو درخون طپيده‌ام با بوسه بر گلوي تو رفتم ز كربلا با شوق بوسه‌اي به مزارت رسيده‌ام شمعم كه از شرار غمت آب گشته‌ام گر قطره قطره بر روي خاكت چكيده‌ام از كربلا به كوفه و از كوفه تا به شام تنها به شوق ديدن رويت دويده‌ام از زخم تازيانه ندارم شكايتي زخم زبان ز كوفي و شامي شنيده‌ام از جذبه‌ی نگاه تو از روي نيزه بود_ با خطبه‌ام حماسه اگر آفريده‌ام داغ رقيه‌ی تو در آن شام غم نهاد يك داغ ديگري به دل داغديده‌ام با كوله‌بارِ غم به‌سويت آمدم ولي هرگز خلل نديد و نبيند عقيده‌ام اين چامه‌اي كه گفت «وفائي» ز قول من تنها اشاره‌اي بُوَد از آنچه ديده‌ام ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e