#امام_موسی_کاظم_ع_شهادت
فلق در سینهاش آتش فشانِ صبحگاهی داشت
که خونآلوده پیغام از کبوترهای چاهی داشت...
طراوت در هوا از ریشهی زنجیر میروید
زمین در خود سپیداری در اعماق سیاهی داشت
مگر خورشید را هم میتوان خاموش کرد آخر
کسی از تیرهی شب در سرش افکار واهی داشت
عبایی روی خاک افتاده بود از خاکْ خاکیتر
که در آن نخنما آغوش، اسرار الهی داشت
کدامین گل به جرم عطر افشاندن گرفتار است؟
مگر او نیت دیگر به غیر از خیر خواهی داشت!
هماره آهِ او خرج دعا بر مردمان میشد
اگر در سینهاش یارای آهی گاهگاهی داشت
به تسبیحش قسم زنجیرهی عالَم به دستش بود
چنین مردی کجا در سر خیال پادشاهی داشت
چه بنویسم از آن گودال، ازآن قعر السجون، از زخم
از آن زندان که حکم روضههای قتلگاهی داشت
تمام کشور من کاظمین کوچک مردیست،
که در هر گوشهای از خاک ایران بارگاهی داشت
تمام سرزمینم غرق در موسی بن جعفر شد
تو حَوِّلْ حالَنایی، حال و روزم با تو بهتر شد
تو مثل جان درون خاک من هر گوشه پنهانی
تو شیرازی، خراسانی، قمی، آری تو ایرانی
کنون دریای طوفانیست ایران ناخدایی کن
نمکگیر تبار توست این کشور، دعایی کن
✍
#سیدحمیدرضا_برقعی
📝
#اشعار_آیینی_حسینیه | عضو شوید👇
↳
https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e