روح بدنام سرمایه‌داری ✍️ علی عسگری روح سرمایه‌داری آنقدر قوی عمل می‌کند، که انگیزه‌ی خطبه‌های نماز جمعه‌ی برخی از شهرها چون تهران را نیز درگیر خود می‌کند. یا مثلا وقتی فلان وزیر به دیدار یکی از علما در قم می‌رود، آن عالم عزیز، تنها توصیه و تاکیدی که به وزیر دارد، اصلاح وضع اقتصادی است! آری وضع اقتصادی خیلی به اصلاح نیاز دارد؛ ولی این وضع اگر اصلاح شود، آیا روح سرمایه‌داری را نیز اصلاح می‌کند؟؟ یا آنکه روح سرمایه داری اساسا بر محور فرهنگ سازی و جنگ شناختی متکی بوده و اصلاح اقتصاد تاثیر چندانی بر ملاحظات آن ندارد؟! اگر بنا بود با اصلاح وضع اقتصادی، اوضاع فرهنگی و اهرم فشار فرهنگی، بهتر و بیشتر مثمر ثمر واقع شود، اکنون در بالاشهر تهران و مناطق مرفه نشین، شاهد تعهد به معیارهای اسلامی و انسانی بودیم... شاهد سگ گردانی و هویت سگ پرستانه نبودیم! فرهنگ سرمایه‌داری چیزی فراتر از ربا و رانت است. فرهنگ سرمایه‌داری می‌تواند فقیر را در عین فقر، به هلاکت انسانی و تمدنی بیاندازد و علت فقرش را ناظر بر عمل به توحید تلقی کند و کفر را بهتر از ایمان بپندارد... @HOWZAVIAN