قلم ✍️ احمد اولیایی در تجلیل از مقام استاد راستگو 💠 راستگو، راستگو بود.‌‌.. 🔸 مرگ از آنچه فکرش را می‌کنیم به ما نزدیک‌تر است. گاهی انسانی بی‌فایده را با خود می‌برد و گاهی افرادی مفید برای جامعه را از ما می‌گیرد. مرحوم حجت الاسلام راستگو از جمله افرادی بود که به جامعه‌اش خدمت کرد. او را نباید با یک عالم، اندیشمند یا آیت الله مقایسه کرد بلکه اگر او را متناظر با مسیری که قرار بود طی کند ببینیم، در مقیاس خود یک آیت الله بود، یک دانشمند بود و یک عالم تمام عیار چرا که در موضوع خود درجه اعلی را به‌دست آورد. 🔹 حجت الاسلام راستگو در برهوت فقدان ایده، ایده داشت و در دنیای دروغ، صداقت. راستگو، راستگو بود؛ چون صادقانه ایده خود را دنبال کرد. او در بی‌توجهی به کودکان و جایگاه ویژه آن ها در تعلیم و تربیت، توجه خود را معطوف آن‌ها کرد. کار برای کودکان را زمانی انتخاب کرد که شاید کسی در آن زمان در حوزه به این موضوعات نمی‌اندیشید و حتی مورد سرزنش نیز قرار گرفت. اما او در تصمیمش راسخ و صادق بود و سال‌ها جهادگونه این مسیر را طی کرد. این نوشته در صدد نفی تلاش‌های بسیار و متکثر حوزویان از تلاش در فقه و فلسفه گرفته تا انواع خدمات اجتماعی، نیست؛ بلکه به دنبال نشان دادن اهمیت «ایده»، «استمرار» و «اخلاص» در مسیر انجام وظیفه است. 🔅 حجت الاسلام راستگو که خداوند غریق رحمتش فرماید و اساتید دیگری مانند استاد قرائتی که ان‌ شاء الله عمر طولانی داشته باشند، نمونه هایی قابل مطالعه و الگوگیری برای طلاب جوان و نظام آموزشی-پرورشی حوزه اند. از دست دادن ایشان فارغ از آنچه ذکر شد به ما این نهیب را می‌زند که آیا حوزه توانست از تجربه‌ی زیسته راستگوها و قرائتی‌ها استفاده کرده و طلابی با همان کارویژه تربیت کند؟! اگر در پاسخ به این سوال دیر بجنبیم قطعا افراد دیگری با کوهی از تجربه و ایده را از دست خواهیم داد... . @HOWZAVIAN