💠 عقلانیت انقلابی در انتخابات شاید اگر نهادی وظیفه دفاع از مظلومیت واژه‌ها را برعهده داشت، روزی چندین بار برای مظلومیت واژه عقلانیت، زبان به اعتراض می گشود. کابردهای فراوان متضاد و متناقض این واژه، کا را به جایی کشانده که یافتن معنای اصلی این واژه به راحتی ممکن نیست . در صدر اسلام همین مساله سبب می شد تا سیاست های کثیف شخصی مانند معاویه به اسم عقلانیت در میان مردم رواج یابد، به طوری که وقتی امام صادق(ع) درباره چیستی عقل فرمود العقل ما عبد به الرحمن و اکتسب به الجنان، شخصی پرسید اگر حقیقت عقلانیت در این مصداق متجلی است، پس آنچه معاویه داشت چه بود؟ حضرت فرمودند: تلک الشیطنة، تلک البطراء. در میان نظریات سازمان وقتی در نظریات کلاسیک سخن از عقلانیت اقتصادی به میان آمد، پس از مدتی پیروان مکتب طبیعی در نظریات سازمان، ادعا کردند این عقلانیت اقتصادی چیزی جز حماقت نیست و عقلانیت در پرتو توجه ویژگی های انسانی سازمان قابل تصویر است. در دنیای سیاست امروز نیز همین کش و قوس کار را جایی کشانده که سازش با خونخواران و نظاره گر بودن ظلم های صریح و نشستن و سکوت کردن به معنای عقلانیت ترویج می شود و فریادو مطالبه حقوق مظلومان خلاف عقلانیت تعبیر می شود. در این اندیشه ی فاسد انقلابی گری مرادف حماقت خطاب می شود و در سایه این تأویل سرمایه های مملکت را غارت یا تلف می کنند. انقلابی گری در مکتب امام مرادف قیام لله است وهمین قیام لله است که عقلانیت را به همان معنایی که امام صادق ع تفسیر کردند معنا می بخشد و زمینه برش مفهومی «عقلانیت انقلابی» را فراهم می کند. آری عقلانیت انقلابی این است که خدا و تقوا و قیام لله مهم ترین رکن آنند نه سازش دربرابر ستمگران و وطن فروشان. مهم ترین شاخصه میدانی عقلانیت انقلابی در زمینه تصمیم گیری این است که به دور از تاثیر عوامل و فشارهای بیرونی نظیر فشار های رسانه ای، تعارض منافع، تهدید قدرت طلبان فاسد و... به توجه به تکلیف شرعی خود اقدام به تصمیم گیری می کند. تمام سطوح تصمیم گیر نظام و بالخصوص مجلس که نهاد تقنینی و تصمیم گیری است به این بٌرش مفهومی نیازمندند. با تکیه بر این ادبیات می توان فضای غیرعقلانی انتخاباتی کشورهایی که دم از دموکراسی می زنند و با ایجاد فشار روانی ورسانه ای بر مردم و منحرف کردن افکار عمومی و با رسوا کردن نامزدهای رقیب تلاش می کنند در نظرات مردم تاثیر بگذارند و مردم نیز در این فضای پر فشار بدون آنکه آرامشی در تصمیم گیری خود حس کنند، دست به انتخاب می زنند، به راحتی قابل تحلیل است. البته در یکی دو دهه گذشته فضای انتخاباتی ایران هم خالی از این جوسازی رسانه های و تصمیمات هیجانی نبوده است. در این میان تنها کسی که با رهنمودهای دلسوزانه خویش تلش می کرده مردم را به سمت عقلانیتی توحیدی و انقلابی رهنمون سازد، رهبر معظم انقلاب بوده اند. تایید صلاحیت کاندیداها توسط شورای نگهبان در انتخابات 1400، فارغ از بحث و جنجال هایی که پیرامون آن مطرح شد، توانست فضایی ارام برای تصمیم گیری مردم بر اساس عقلانیت انقلابی آماده کند که مردم بتوانند فارغ از فضاسازی های مسموم و جناح بازی های بی مورد، با توجه کارآمدی نامزدها و برنامه ها و سوابق آن ها تصمیم بگیرند و به فردی اصلح و کارآمد برای نظام اسلامی، رای دهند. براساس این تحلیل می توان این انتخابات را زمینه ای برای تجلی عقلانیت انقلابی مردم ایران در نظر گرفت.، البته به این شرط که همه کاندیداها با محوریت عقلانیت انقلابی بدور از حب و بغض های جناحی و تکالب های بی مورد برای کسب قدرت، به ارائه راهکارهای منطقی و دلسوزانه خود به نفع نظام و مردم بپردازند و تلاش نکنند تا با برهم زدن آرامش انتخابات به بهانه شورافکنی در آن عقلانیت انقلابی مردم را به حاشیه بکشانند. ✍️ سیدصابر رضایی #انتخابات #عقلانیت #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN