🔵 نقش طلاب در نظام تعلیم و تربیت ✍️مجتبی عباسی 🔸نظام تربیت معلم، نقش ویژه‌ و بی‌بدیلی در سازندگی جامعه دارد، جامعه امروز ما محصول آموزش و پرورش چند دهه پیش است و نظام تعلیم و تربیت کنونی نیز وظیفه ساختن جامعه آینده و دهه‌های بعدی را دارد. 🔸تجربه چندین ساله نظام آموزشی در کشور حاکی از آن است که علیرغم موفقیت‌های کلی آموزش و پرورش، اما در برخی زمینه‌ها همچون معرفی الگوها و اساطیر دینی و معنوی به جای الگوهای غربی، خوشایندسازی و عینی کردن ارزش‌های دینی، پاسخگویی به شبهات اعتقادی، سیاسی و دین باوری به جای دین‌آموزی، تعامل اولیا و مربیان در تربیت دینی، سبک زندگی اسلامی و انتقال گفتمان انقلابی به نسل‌های بعد، این نهاد به عنوان یکی از مهمترین متولیان عرصه فرهنگی، کارآمدی لازم را نداشته است. 🔸لازم به ذکر است؛ در حرفه پزشکی که افراد با جسم انسان، سروکار دارند گرفتن تخصص، مهارت‌های مرتبط با انواع بیماری‌های جسمی و در نهایت سوگندنامه شرط شده است؛ هرچند موفقیت و خروجی این رویه نیز باید مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد و در صورت ضعف و آسیب، اصلاح شود. 🔸اما در نظام آموزشی که استاد و معلم نسبت به شاگرد به منزله طبیب و بیمار است و معلمان با روح، فکر، اخلاق و عمل انسان‌ها مرتبط هستند و باید حساسیت‌های نظام آموزشی درباره مربیان در بالاترین سطح باشد؛ به نظر می‌رسد در انتخاب مدرک، مهارت‌ها و دوره‌های تخصصی آموزگاران دقت لازم صورت نمی‌گیرد و برخی مربیان در رابطه با بیماری‌ها و طرز درمان آن اطلاع کافی ندارند. 🔸گفتنی است؛ بسیاری از شبهات سیاسی، اعتقادی و اخلاقی دانش‌آموزان به دلیل عدم آشنایی آموزگاران محترم با آموزه‌های دینی پاسخ داده نمی‌شود یا متأسفانه حتی گاهی برخی مربیان به دلیل شبهات سیاسی و اعتقادی که دارند، به این موضوعات دامن زده و موجب افزایش تشویش فکری و ذهنی دانش آموزان نیز می‌شوند. 🔸با توجه به یادداشت سردبیر محترم روزنامه کیهان مبنی بر استفاده از ظرفیت طلاب و روحانیان در آموزش و پرورش، لازم به یادآوری است، متأسفانه سال‌هاست در کنار عدم استفاده از ظرفیت‌های موجود حوزه در نظام آموزشی کشور، عدم ایجاد انگیزه برای اثرگذاری اجتماعی یا ورود آموزش یافته و موثر به نهادهای تاثیرگذار و به صورت کلی عدم توجه به تحول‌گرایی طبق منویات رهبری و در راستای بیانیه گام دوم انقلاب، موضوع حضور موثر طلاب در آموزش و پرورش نیز به فراموشی سپرده شده است. 🔸در حال حاضر نگاه کلان و راهبردی نسبت به ظرفیت نظام آموزشی و دوراندیشی نسبت به نسل‌های بعد لازمه موفقیت طرح‌های تبلیغی است؛ حال آنکه طرح‌های موقتی و کوتاه مدت، اثرگذاری و بهره‌وری کمی در جامعه دارد، در صورتی که حوزه امروزه ناگزیر است برای تاثیرگذاری اجتماعی بالفرض از نهاد مهمی مثل آموزش و پرورش کمک بگیرد و نظام آموزش کشور نیز به شدت نیاز دارد جهت تربیت نسل‌های آینده از طلاب دغدغه‌مند و متخصص بهره بگیرد. 🔸با توجه به اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش باید پرورش دینی و تربیت اسلامی در اولویت این نهاد مهم قرار بگیرد، حال آنکه سال‌هاست نظام آموزشی کشور، تمایل چندانی برای ورود سیستمی و بلندمدت طلاب شایسته و دغدغه‌مند به آموزش و پرورش نداشته‌ است؛ در حالی که دولت سابق، اجرای سند ۲۰۳۰ در مدارس را در اولویت قرار داده بود و در برخی مدارس از حضور مستمر و تاثیرگذار طلاب جلوگیری به عمل می‌آمد، چنان که این رویه در برخی دانشگاه‌ها نیز ادامه دارد. #حوزه_علمیه #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN