🔴
انزوای فرهنگی؛ فرجام بیمهری به علوم انسانی_اسلامی
✍️ محمدعلی بابایی، طلبه حوزه علمیه مازندران با ارسال نوشتاری به جمع نویسندگان حوزوی پیوست:
از مهمترین سرمایههای یک کشور، نیروی انسانیای است که بر پایهی اصول، اعتقادات و معنویات تربیت شده باشد، در غیر این صورت هر چه کشور در میدانهای گوناگون فرهنگ، اقتصاد و سیاست پیشرفته باشد، از درون تهی، و در برابر حیلهها و دسیسههای دشمن و یا رقبایش دچار تزلزل شده و ممکن است از صحنه بازی خارج و یا در برابر تلاطم حوادث از پشتوانه مردمی خوبی برخوردار نباشد.
کشوری که در عرضه خدمات، عرصه ارزش اجتماعی و تزریق دانشی به جامعه، فاقد فرهنگ اصیل باشد، بیگمان مردمی همسو با آرمانها و ارزشها نخواهد دید و آیندهاش به مخاطره میافتد.
میدان فرهنگسازی در بین اقشاری همچون معلمان، استادان و نخبگان که از بارزترین و تأثیرگذارترین نمایندگان علوم انسانی هستند، بیش از دیگر اقشار اجتماعی فراهم است؛ زین رو اگر اندیشههای آنان به مسائل امروزین جامعه نپردازد، فضای فرهنگسازی جولانگاه علومی میشود که جامعه را یکسویه و خارج از انصاف به مادیگرایی و سودگرایی سوق میدهند.
کشوری همچون آمریکا حتی در فضای علوم گوناگون تجربی از دانشآموختگانی استخدام و بهکارگیر میکند که پایبندی آنان در مبانی و ارزشهای ملی آمریکا به اثبات رسیده باشد؛ حتی بتواند متناسب با همان فرهنگ خود و در جهت گسترش اهداف فرهنگی و استکباری، دانش آموختگانش را به دیگر کشورها گسیل کند.
جای سؤال اینجاست که در کشور ما، مسئولان چه میزان آبروی علوم انسانی_اسلامی را محترم میشمارند، از آن سو، خانوادهها نیز چه مقدار نسبت به رشتههای علوم انسانی و دانش آموختگانش نظر مثبت دارند؟!
باید گفت؛ گریزی از اصلاح تفکر و پیادهسازی عملکردهای صحیح در عرصه تربیت نخبگان علوم انسانی_اسلامی نیست، تا نخبهترینهای جامعه به رشتههای انسانی و فرهنگی گرایش یابند و در نهایت با بهکارگیری ابزاری مطابق با اهداف ایرانی_اسلامی، آیندهای تمدنی برای کشور رقم خورد.
#اندیشه
#علوم_انسانی
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN