🥋 وینگ چون (۸) 🙅 چی سائو 黐手 یا «دستان چسبان» 🔶 یک اصل، و هم‌چنین تمرینی است که به منظور توسعهٔ رفلکس‌های خودکار یا عکس‌العمل‌های غیرارادی در مبارزه استفاده می‌شود. این شکل منحصربه‌فرد از تمرین مستقیماً با اصول وینگ چون در ارتباط است و در منطقه‌ای انجام می‌شود که مبارز با حریفش در تماس است. با برقراری تماس، بدن مبارز نسبت به تمامی حرکات حریف حساس می‌شود. چی سائو در ادامه با تمرینات لات سائو تکمیل می‌شود. 🙆‍♂ لات سائو  یا «تمرینِ دستان غلتان» 👊 در منطقه ایست که دو هنرجو تماس شان را با یکدیگر حفظ می‌کنند در حالی‌ که تکنیک‌های مختلف را اجرا می‌کنند. به‌ وسیله این تمرین، دو هنرجو تغییرات در مکانیک، فشار و شدت حرکت بدن حریف را احساس می‌کنند. افزایش میزان حساسیت که توسط این تمرین بدست می‌آید، یه هنرجو کمک می‌کند تا به‌طور غیرارادی و بدون فکر کردن، حمله و ضد حمله‌اش را علیه حریف با دقت، سرعت و تکنیک مناسب اجرا کند. این فرایند می‌تواند نوعی حافظهٔ ماهیچه‌ای یا ناخودآگاه نامیده شود. 🧐 با #لات_سائو یک مبارز وینگ‌چون می‌تواند چگونگی حرکات حریف را بدون نگرانی از آسیب دیدن خودش و حریفش بررسی کند. به همین علت است که لات سائو یکی از قسمت‌های کلیدی در آموزش وینگ چون است. لات سائو تمرینی برای میزان حساسیت به منظور کسب واکنش‌های خاص غیرارادی در #چی_سائو است. 🔶 اگر چه یک فرد عادی ممکن است به این تمرین مثل یک نوع مبارزه بنگرد، اما یک هنرجوی #وینگ‌چون به هیچ عنوان نگرش مبارزه‌ای نسبت به این تمرین ندارد، بلکه آن را به عنوان نوعی تمرین هدفمند جهت افزایش واکنش‌پذیری در مبارزه در نظر می‌گیرد. در واقع تکنیک‌هایی که در لات سائو انجام می‌شود همان تکنیک‌هایی است که در چی سائو انجام می‌شود و تفاوت در آن است که آموزش تکنیک در لات سائو برای هنرجویانی است که هنوز چی سائو را فرا نگرفته‌اند. فرم‌های مقدماتی 🤙 فرم های مقدماتی وینگ چون در بستهٔ آموزشی دورهٔ شاگردی قرار دارد. تکنیک‌های بیشتر در فرم‌های بعدی به هنرجو آموزش داده می‌شوند. در متدِ وینگ چون هدفِ هر دوره، آموزش در حدّ نیازِ هنرجو است. از این حیث که در هر دوره، آموزش بر مبنای آن چیزی است که از قبل هنرجو آموخته‌است. بدین ترتیب فرد به سرعت درک بیشتری نسبت به داشته‌های قبلی و جدیدش پیدا می‌کند. ممکن است هنرجو در ابتدا قسمت‌های مقدماتی را وقتی که آموزش می‌بیند، به‌طور کامل درک نکند اما آموزش‌های اولیه به عنوان شالودهٔ اصلی در درجات بالاتر محسوب می‌شود. سه فرم اصلی بدون سلاح به نام‌های، سیو نیم تائو، چام کیو، بیو جی می‌باشد. سیو نیم تائو 🔹 یا «فرم ایده‌های کوچک» شامل فرم پا به همراه حرکات سنتی دست می‌باشد. سیو نیم تائو اولین فرم وینگ چون می‌باشد. این فرم شامل حرکات دست که همگی در حالت نشست سائو چانگ (نشست وینگ چون) اجرا می‌شود می‌باشد. در این فرم از حرکات پا (جابجایی و لگد) خبری نیست. هنرجو با فراگیری این فرم اولین گام را جهت آشنایی با وینگ چون برداشته. در این مرحله از هنرجو انتظار می‌رود اصول و قواعد وینگ چون را درک کرده (انعطاف داشته باش تا شکسته نشوی) و توانایی اجرای دان چی (چی سائو با یک دست) را کسب کرده باشد. چام کیو 🙅‍♂ دومین فرم وینگ چون است (پل) که شامل حرکات دست (دفاع و حمله) و پا (جابجایی، لگد، چرخش) است. هنرجو پس از فراگیری قسمت اولِ وینگ چون (سیو نیم تائو) آمادگی فراگیری چام کیو را بدست می‌آورد. در این مرحله به هنرجو چی سائو (کار با نیروی حریف به گونه‌ای که نیاز به قدرت نباشد) آموزش داده می‌شود. چی سائو یک تمرین برای کسب مهارت در مبارزه برای فاصله نزدیک است ولی اصول حاکم بر چی سائو برای فواصل دور نیز صادق است. در این مرحله از هنرجو انتظار می‌رود که با سلاح‌های خود آشنا شده و به گونه‌ای تمرین کرده باشد که سلاح‌هایش کاربردی باشد. 🔷 فرم‌های پیشرفته موک یانگ جونگ وسیله تمرین مقدماتی و پیشرفته وینگ چون فرم‌های گوناگونی دارد که قسمتی از آن‌ها تنها وقتی آموزش داده می‌شود که فرد به یک مربی با صلاحیت تبدیل شده باشد. در زیر جزئیات بیشتری در مورد فرم‌های پیشرفته وینگ چون می‌خوانید: بیو جی 👋 به معنای «انگشتان پیشرو» کاربرد تکنیک‌های دست (منظور از دست در اینجا، کف دست می‌باشد) باز را در بر می‌گیرد. (در مقابل تکنیک‌های دست بسته (همان مشت)) به همین خاطر است که این اسم بر آن نهاده شده است. #ادامه_دارد.. #سبک‌شناسی 🀄️ 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🥋🏹🥷🇮🇷⚔🥊🤺 ⛩(هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می‌کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)🀄️