#دلنوشته #سیدعباس_موسویان بسم الله الرحمن الرحیم رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصارُ بس نکته غیر حُسن بباید که تا کسی مقبولِ طبعِ مردمِ صاحب نظر شود برای او که شروع فصلِ جدیدی از دوستی را برایم رقم زد. اتاقکِ مطالعه و تحقیقِ ما در پژوهشگاه روبروی هم بود ؛ روزانه _ وقتی پژوهشگاه بودیم _ همدیگر را می دیدیم . لبخندِ دلنشینش ، گفتگوی صمیمانه اش، دانشِ سرشارش و... وقتی بیمار شد، در گروههای مختلفِ فضای مجازی برای شفای او دعا کردیم : نذرها ،نیازها، تلاوت آیات الهی و زیارت عاشورا: از هر کرانه تیرِ دعا کرده ام رها باشد کزان میانه یکی کارگر شود اما قضای الهی تقدیرِ دیگری برای او رقم زد... آری ، چقدر باید صبوری کرد تا سیّد عباس موسویانِ دیگری را جامعه علمی به خود ببیند: گویند سنگ لعل شود در مقامِ صبر آری شود ، لیک به خونِ جگر شود دیشب برای تسکین خود و برای فهم بیشتر حالِ آن سیّدِ سفر کرده به کتاب خدا پناه بردم ؛ آیه سی و هفتم سوره نور : رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ... 📌 سعید داودی ؛ بیستم مرداد ۱۳۹۹ 🆔 @iictchannel