مثل گيسويی که باد آن را پريشان ميکند هر دلی را روزگاری عشق ويران ميکند ناگهان مي آيد و در سينه ميلرزد دلم هرچه جز ياد تو را با خاک يکسان ميکند با من از اين هم دلت بی‌اعتناتر خواست، باش! موج را برخورد صخره کِی پشيمان ميکند؟ مثل مادر، عاشق از روز ازل حسرت کِش است هرکسی او را به زخمی تازه مهمان ميکند اشک ميفهمد غمِ افتاده‌ای مثل مرا چشم تو از اين خيانت ها فراوان ميکند عاشقان در زندگی دنبال مرهم نيستند دردِ بی‌درمانشان را مرگ درمان ميکند... #مژگان_عباسلو @ir_tavabin