✴️در پاسخ به یک تحریف تاریخی/1 📍به‌مناسبت انتشار خاطرات سال 78 آقای هاشمی رفسنجانی 🔹سؤال: 9فروردین1394 مطلبی در برخی از روزنامه ها وسایتهای خبری و به دنبال آن در شبکه های مجازی مطرح شد که طی آن، به نقل از یکی از بستگان و هم‌فکران آقای هاشمی رفسنجانی، موضوعی به امام راحل نسبت داده شد که مورد شک و شبهه فراوان از سوی کارشناسان قرار گرفته است . در این نقل قول، از زبان آقای هاشمی چنین نقل شده است که ” سه مرتبه و زمان های که حضرت امام ( ره ) از مبارزه نا امید شده بودند من از تهران تا نجف رفتم تا ایشان را برای ادامه تشویق کنم و موفق هم شدم “ 🔸استاد سید حمید روحانی: بسم الله الرحمن الرحیم واقعیت این است که آقای هاشمی رفسنجانی و دارو دسته و بستگان او ورشکسته‌های سیاسی هستند که خودشان را در معرض سقوط در میان ملت ایران می بینند و مانند غریق که برای نجات خود به هر خار و خسی چنگ میزند ؛ به هر دری می‌زنند و به می‌پردازند . آفای هاشمی و دار و دسته او را گمان این بود که اگر برخی از اعضای را با خود همدست کنند و یا اگر به نام بانوی معظمه همسر امام ( رضوان … تعالی علیهما ) ادعایی کنند می‌توانند آب رفته را به جوی باز آرند و در میان ملت ایران اعتبار از دست رفته خود را باز یابند . لیکن در عمل می‌بینیم که نه تنها از این عمل طرفی برنبستند بلکه برعکس هرکسی از بیت امام با آقای هاشمی رفسنجانی همراه شد اعتبار خود را در میان مردم از دست داد و با واکنش منفی مردم مواجه شد. 🔹در مورد ادعای بالا که شما ار آن پرسیدید باید عرض کنم ؛ اولا آقای هاشمی تا آن پایه ضعیف‌النفس است که وقتی یک هواپیمای مسافربری ایران را ناو امریکایی سرنگون کرد ؛ آقای هاشمی تا آن پایه خود را باخت که به پشت تلویزیون آمد و در حالی که بغض گلویش را گرفته بود اظهار کرد پیام آمریکا را دریافت کردم . آیا کسی که از نظر روحی این پایه ضعیف و ناتوان است؛ می‌تواند به کسی روحیه بدهد. چه رسد به امام که کوه صبر و مقاومت و پایداری بود و یاس و نومیدی در قاموس ایشان جایی نداشت . 🔸ثانیا : باید عرض کنم که آقای هاشمی رفسنجانی از آن روزی که امام وارد شدند تا روزی که از نجف هجرت کردند، او تنها یک‌بار به نجف آمدند که آن هم در سال ۱۳۵۴ بود. خود او برای من تعریف کرد که، من به امام عرض کردم من در سال ۵۳ هم به قصد آمدن به نجف از بیرون آمدم ولی نتوانستم بگیرم و نتوانستم به عراق بیایم و امسال که موفق شدم با هدفی که سال ۵۳ داشتم تفاوت دارد، در سال ۵۳ به این قصد از ایران بیرون آمدم که به ، نجف بیایم و از شما در پشتیبانی از اعلامیه بگیرم و امسال به نجف آمدم تا عرض کنم که شما در مورد سازمان درست می گفتید و درست می‌فهمیدید و ما اشتباه می‌کردیم که از آن‌ها حمایت می‌کردیم. بنابر این آقای هاشمی رفسنجانی در عمرش فقط یک بار به نجف آمده، آن هم همین سال ۵۴ بوده ؛ آن هم همین چیزهایی بوده که خودش بیان کرده است. 🔹سوم اینکه امام مرد عارف و سالکی بودند که مبارزات‌‌شان را هیچ گاه روی مسائل مادی و ظاهری دنبال نمی‌کردند تا یک روزی احساس خستگی کنند؛ یا روزی احساس نا امیدی و یأس کنند خود امام در سخنرانی‌ها در نامه‌ها و مکاتبات محرمانه‌شان، بارها این نکته را یادآوری می‌کردند که ما مأمور به تکلیفیم، به این مسأله کار نداریم که پیروز بشویم یا شکست بخوریم، آنچه که برای ما مهم است انجام وظیفه است و اگر در پیشگاه خداوند همین اندازه به عنوان این‌که انجام وظیفه کرده‌ایم شناخته بشویم برای ما بزرگ‌ترین پیروزی است. امام هرگز نه ناامید می‌شدند، نه مأیوس می‌گشتند تا کسانی مانند آقای هاشمی ادعا کنند که به ایشان امیدواری داده اند. متن کامل این گفت و گو در پایگاه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی 🇮🇷 @IRANeMOASER