کال و بی کمال! انسان بی موضع، بی هویت است! کسی است که از توانایی شناخت حق و باطل برخوردار نیست. قدرت میزان یابی و سنجش خوب و بد را ندارد و با معیارهای شناسایی حق و ناحق بیگانه است. انسان بی­ موضع، یعنی انسانی بدون دغدغه، فاقد شناخت و بدون بصیرت! کسی که راه و بی راهه را نمی­شناسد و از پذیرش مسئوولیت می­هراسد! چنین کسی توان بهره وری از خرد و ارزیابی درست مسایل را ندارد و در واقع نه برای خودش احترام قائل است و نه برای دیگران! انسان بی موضع، غریبه ای در حیات است! او از داشتن شاخصه ها، آثار و ثمرات رشد و پویایی و بالندگی محروم می­ ماند و از رویارویی با تباهی و زشتی ها باز می­ ماند! انسان بی تفاوت و بی موضع، راه رشد و سازندگی و تعالی و کمال را بر روی خویشتن می­ بندد و پیوسته در پیله­ای خود ساخته، تار تنهایی گرداگرد خود می­ تند! انسان بی موضع از فرآیند بلوغ فکری بی بهره بوده و بر سر دوراهی ها قدرت انتخاب ندارد و پیوسته در صحنه­ ی زندگی سرگردان و معطل می­ ماند!