#خاطره‌ای_از_مادر دفعه آخر که داشت می رفت جبهه ازش پرسیدم: "علیرضا جون کی بر میگردی مادر؟" صورت نازش رو بلند کرد و نگاهش با نگاهم جفت شد، بعد سرش رو انداخت پایین و گفت: "هر وقت که راه کربلا باز شد" ساکش رو دستش گرفت، تو انتهای کوچه دلواپسی های من ذره ذره محو شد... تو عملیات والفجر یک، عزیز دلم علیرضای رشیدم #شهید شد شانزده سالش تازه تموم شده بود، شانزده سال هم طول کشید تا آوردنش، درست شب #تاسوعا... وقتی برگشت اولین کاروان زائران ایرانی رفتن #کربلا؛ آخه راه کربلا باز شده بود...." #نوجوان_شهید #علیرضا_کریمی