اشتقاق صغیر و کبیر چیست؟ اشتقاق بر دوگونه است: الف) اشتقاق صغیر: در این اشتقاق، مشتقّ و مشتق منه از نظر ترتیب قرار گرفتن حروف، با هم هماهنگی دارند. مانند «اَکَلَ» که از «اُکْل» و «ضَرَب» که از «ضَرْب» مشتقّ شده و ترتیب قرار گرفتن حروف در مشتق و مشتق منه محفوظ مانده است. ب) اشتقاق کبیر: در این اشتقاق، ترتیب قرار گرفتن حرف مشتقّ ومشتقّ منه به هم خورده و جا به جا می‌شوند. مثلاً کلمه «جاه» (آبرو) در «اِنّی اَسالک بجاه محمّد و آله الطیّبین» از «وجه» مشتق شده و به جهت جا به جایی حروف، از موارد اشتقاق کبیر است. واژه «تفسیر» نیز از مصادیق اشتقاق کبیر بوده و از «سَفَرَ» مشتق شده است، نه از «فَسَّر». چنان که ملاحظه می‌شود ترتیب قرار گرفتن حرف مشتق و مشتق منه به هم خورده و (سین) و (فاء) درمشتق جا به جا شده اند؛ در حالی که اگر از «فَسّر» مشتقّ می‌شد، مشتق به اشتقاق صغیر بود. 📚پاسخ‌های روان به پرتکرارترین سوالات نحوی، مهدی دلیری فر، ص۱۱۲ ☑️کشکول ناب حوزوی🔻 ◾️ @kashkolenab