📚 برشی از یک کتاب: بعد از آنی که دوران به سر آمد و رسول اکرم رحلت کردند، سخت ترین دوران‌های آن‌ روزها بود. روزهای تلخ، روزهای بعد از رحلت پیغمبر است که روزهایی است که گاه‌گاه قطعات فتنه، افق دیدها را آن‌چنان مُظلِم می‌کرد که قدم از قدم نمی‌توانستند بردارند آن کسانی که می‌خواستند درست قدم بردارند. در یک چنین شرایطی، بزرگترین امتحانات را داد. فرمود: «لَقَد عَلِمتُم اَنّی اَحَقُّ النّاسِ بِها مِن غَیری» می‌دانید که من از همه‌ی مردم به خلافت شایسته‌تر هستم. این را خود شما هم می‌دانید، «و واللّهِ لَاُسلِمَنَّ» و سوگند به خدا دست روی دست خواهم گذاشت تسلیم خواهم شد، «ما سَلِمَت اُمُورُ المُسلمینَ» تا وقتی که احساس می‌کنم امور مسلمین با سلامت در جریان است، تا وقتی که می‌بینم کسی مورد ظلم قرار نمی‌گیرد. تا وقتی که به مردم ظلم نمی شود و در جامعه ظلم و جوری وجود ندارد، فقط من واقع شدم در جامعه. 📚منبع: کتاب انسان 250 ساله،ص 87 و 88 🥀کانال ایستگاه مطالعه🥀 https://eitaa.com/katab313