موسی (ع) سی روز به طور رفت تا عبادت کند و خدا مأموریتش را تا چهل روز تمدید کرد. وقتی برگشت قومش خداپرستی را بوسیده و کنار گذاشته و گوساله می‌پرستیدند. عُزیر نبی (ع) در سفر بود که خسته به گوشه‌ای آرمید تا لختی بیاساید. چشم که باز کرد، صد سال گذشته بود اما آب و غذایش سالم مانده بود. به چهل روز قومی فاسد شد و به صد سال غذایی سالم ماند. نگاه داشتن ایمان، بسی دشوارتر از نگه داشتن نان است. ثابت کردند که هیچ زمان ایمانشان را به حساب و کتاب خدا و اعتقادشان را به جمهوری اسلامی از دست نمی‌دهند، اما آیا مسئولین توانستند در این هفتاد روز به حساب "نان‌بُرِ"شان برسند؟ ✍ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648