🔴موسی (ع) به طور سینا رفت تا عبادت کند، اما ماهش به چله آمد. سامری چشم او را دور دید و با دو دست خود گوسالهی از طلا تراشید و جای خدا نشاند تا بنیاسرائیل بپرستند. موسی (ع) چو با الواح سنگی بازگشت، میراث رسالت خود را بر باد رفته دید. گلاویز شدن با جانشینش هارون (ع) و نفی بلد کردن سامری، سودی به حال قوم به کج رفته نداشت. هارون (ع) از تفرقه بیمناک بود و در محضر برادر اولوالعزم، حفظ وحدت را عذر موجه میدانست.
🔻ظهور فساد در دریا و خشکی، «بما کسبت ایدیالناس» است و دیر جنبیدن در مسیر عدالت، «فاقطعوا ایدیهما» را بیاثر میکند. زمان، رکن اصلی فسادستیزی است. گیاهان هرز، به ساعتی ریشه میدوانند و به روزی شاخه میگسترانند. کدام دستهای پشت پرده قاضیالقضات را از خوزستان دور نگه داشته تا دیر آمدنش داستان نوشدارو و مرگ سهراب شود؟ فساد در زمین، عدالت در زمان میطلبد. آصفبن برخیا گواه است که گاهی برای اثبات اقتدار دستگاه حق، نیاز به طیالارض است.
✍
#زهرا_محسنی_فر
https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648