مسیر آنارشیسم در دانشگاه فوقش به کمیته‌ی انضباطی ختم می‌شود، نه کمیته‌ی انقلاب. آنها که هرج و مرج‌ها را در درس و مشق‌ها می‌ریزند، سنتی و صنعتی را قاطی می‌زنند. وقتی از دل شریف شما رکیک بیرون می‌آید، مفاهیم دچار زوال معنا می‌شوند. تعلیم و توحش عبادت نیست، مایه‌ی خجالت است. اگر با فحش آرام می‌شوید، دانشگاه چرا؟! شما را باید در آغوش طبیعت رها کرد. گاهی وراثت عامل انتقال شخصیت است و لقمان با دیدن اجداد شما بود که ادب آموخت و حکیم شد. دو واحد ادبیات هم لابلای چرندیات بخوانید شاید از غیرفحش بدتان نیامد. نخبه‌ای که مخ دارد اما تربیت نه، پُخ هم نیست. مشکل پوسیدگی مغزها جدی‌تر از فرار آنهاست. گاهی توهم براندازی از توهم اکستازی پیشی می‌گیرد. در دنیای موازی، مریم رجوی فارغ التحصیل شریف رهبر ایران شده است. بله جایی که از کرسی آزاداندیشی خبری نیست، خطر دگردیسی از آنچه فکر می‌کنیم به ما نزدیک‌تر است. آنجا که ناامیدی از کشور تئوریزه شده و سیاه‌نمایی نسبت به آینده سکه‌ی رایج می‌شود دانشگاه نیست، خط تولید نفرت است. وقتی در تعلیم و تربیت باد می‌کاریم، طوفان درو می‌کنیم... ✍‌ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648