پیام‌های سورۀ روم - آیات ۳۱ - ۳۲: ۱. گرایش فطری و درونی به دین را با مناجات و انابه و تقوا و شکوفا نمایید. «مُنِیبِینَ إِلَیْهِ‏...» ۲. تقوا و ، همسوی فطرت است. «فِطْرَتَ اللَّهِ‏... وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ» ۳. توبه و انابه، باید با کناره‏ گیری از و انجام واجبات همراه باشد. «مُنِیبِینَ... وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ» ۴. در سایۀ و تقوا و نماز، قدرت فاصله گرفتن از شرک و تفرقه را پیدا می‏ کنید. «مُنِیبِینَ إِلَیْهِ‏... وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ‏» ۵. اگر عبادت فردی، با کناره ‏گیری از تفرقه ‏های مذهبی همراه نباشد، کارساز نیست. «لا تَکُونُوا... مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا» ۶. اقامۀ نماز، تجلّی روح تقوا در انسان است. «وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ»