ای ربوده به رعنایی این چه لطف است و آن چه زیبایی؟ سر بر آرد به شیدایی از خجالت خجل شود خورشید گر تو برقع ز روی بگشایی اندر ابر لطیف پیدایی در لطافتی است که آن در نیابد کمال بینایی منقطع می‌شود زبان مرا پیش وصف رخ تو گویایی کس نبیند، مگر که بنمایی نیست بی‌روی تو را بیش ازین طاقت شکیبایی ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈ https://eitaa.com/s/love_island/944 ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈