آب حیوان است، آن لب، یا شکر؟ یا سرشته آب حیوان با شکر؟ :_کجا_لذت_دهد آب حیوان پیش آن لب یا شکر؟ کس نگوید نوش جان‌ها را نبات کس نخواند جان شیرین را شکر ،_ار_بود کوثر و تسنیم جان افزا شکر قوت جان است و حیات جاودان نیست یار لعل تو تنها شکر ای به رشک از لعل تو آب حیات وی خجل زان لعل شکرخا شکر خود نجستی از لب عذرا شکر نام تو تا بر زبان ما گذشت می‌گدازد در دهان ما شکر از لب و دندان تو در حیرتم تا گهر چون می‌کند پیدا شکر؟ تا دهانت شکرستان گشت و لب در جهان تنگ است چون شکر من چرا سودایی لعلت شدم از مزاج ار می‌برد سودا شکر؟ گرد لعل تو همی گردد نبات نی، طمع دارد از آن لبها شکر گرد بر گرد لب شیرین تو طوطیان بین سر تا پا شکر لعل و گفتار تو با هم در خور است باشد آری نایب حلوا شکر طبع من شیرین شد از یاد لبت ای عجب، چون می‌شود دریا شکر؟ لفظ شیرین چون لبت می‌فشاند در سخن هر جا شکر ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈ https://eitaa.com/s/love_island/1120 ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈