هر که به رود ره نبرد به سوی او بینش ما نیاورد طاقت حسن روی او باغ بنفشه و سمن بوی ندارد ای صبا غالیه‌ای بساز از آن طره مشکبوی او هر کس از او به قدر آرزویی همی‌کنند همت ما نمی‌کند زو به جز آرزوی او من به کمند او درم او به مراد گر نرود به طبع من من بروم به او دفع زبان خصم را تا نشوند مطلع دیده به سوی دیگری دارم و به سوی او دامن من به دست او روز قیامت اوفتد عمر به نقد می‌رود در سر گفت و گوی او اگر برآیدت پای به سنگ دم مزن روز نخست گفتمت سر نبری ز کوی او ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈ https://eitaa.com/s/love_island/219 ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈