🔰دو انتظار از جامعه مدرسین در حوزه اشرافیت مذهبی! 🔸خدارا شکر رئیس محترم جامعه مدرسین بنظر موافق و مخالف، آدم صریح اللهجه ای است؛ نشان داده، کسوت مرجعیت هم مانع انتقادش نمی شود. اینبار علیه مدارس علمیه اشرافی گلایه کردند از "بی وجهی تاج داشتن برخی مدارس" مجلل -که در آستانه افتتاح شان هستیم- گفتند. اما از رئیس و اعضاء محترم جامعه مدرسین دو انتظار بیشتر هست: 1⃣ صدور بیانیه! باتفکیک قوا، صندوق رأی در دنیای جدید ونقش احزاب وگروه های مرجع، رسانه ها و... در تشکیل حاکمیت ها؛ گروه های مرجع ورسانه ها هم رکن مردم سالاری شده اند. ازاینرو آنچه تلخی، درنامه های امیر المومنین(ع) به کارگزاران مبنی بر دوری از اشرافیت هست، بارش را باید این ارکان مردم سالاری، کنار حاکم(ولی فقیه) به دوش کشند. حتما در جلسات خصوصی تذکرات تند وتلخ در اینباره مثل رهبری به افراد داده میشود؛ اما نامه امیر(ع) به منذربن جارود و عثمان بن حنیف و... هم در ارثیه اینان مخفی نبوده تا به سید رضی رسیده باشد! بلکه در جامعه، فریاد شده بود و نسل به نسل گشته تابه گردآورنده نهج البلاغه رسیده است. امروز جای این تشرها و ملامتهای بازدارنده ی بعضا تند و عتاب آلود در جامعه ولایی ما خالی است. همه هم سهم رهبر نیست. هم رسانه ها و هم گروه های مرجع(مثل جامعه مدرسین) سهم دارند. پس بیش از گله کردن، صدور بیانیه واعلان محکومیت در قبال این رویه های ناموجه(به تعبیرآیت الله یزدی)لازم است. 2⃣ ضابطه گذاری! در همین دیدار(۳۱تیر۹٨)، آیت الله یزدی درباره نیاز مجتهدین به اجازه جامعه مدرسین برای چاپ رساله عملیه می گویند(تا مرجع سازی و مراجعِ خود٘ خوانده پیدا نشود). بدون این اجازه، وزارت ارشاد مجوز انتشار به آن رساله نمی دهد. ❓حال سؤال اینجاست آیا مدارس مجلل و خارج عرف وبرخلاف سیره علماء سلف، آسیبش به دینداری مردم کمتر از یک رساله در بازار نشر است؟! آیا ازدیاد و رویه شدن این مدارس در قم وتهران وبرخی شهرستان ها آن هم نه ازسوی مراجع بنام وصاحب رساله بلکه اغلب از سوی رجال سیاسی همراه بااعتراض روز افزون مردم وجوانان درخور توجه جامعه مدرسین نیست؟!رئیس سابق قوه قضائیه، اسبق مقننه، رئیس جمهور فعلی، برخی از ائمه جمعه تهران و استانها همه مشغول ساخت یا بهره برداری از مدارس علمیه خودند!برخی، حواشی بسیار درنحوه واگذاری زمین ورعایت قوانین شهری وکشوری دارند وبرخی درمنابع مالی شان حرف وحدیث است. برخی هم که تکمیل شده، دارند بهره برداری میشوند؛ در تجمل و تبذیر غیر لایق به شأن فقیه و مدرسه علمیه اشکالات جدی هست. ظاهرا جامعه مدرسین -اگر شأن بررسی صلاحیت رساله دادن دارد- باید به طریق او٘لی، شأن این را داشته باشد که بررسی کند: ❓آیا هر رجل سیاسی چون صرفا در لباس روحانیت بوده -حتی اگر مانند برخی سالها دور از درس وبحث بوده- میتواند با نفوذ به ارث برده از دوران ریاستش، برای دوران بازنشستگی یا برکناری از مناصبش، حوزه علمیه بزند وبا امکانات بیشتر، از اهل علم وفضلِ سالها زحمت کشیده، جلو افتد؟! ❓آیا جامعه مدرسین نباید ضوابطی برای بناء ومعماری -باتوافق مرجعیت- معلوم کند تا هنجارشکنی دراین حوزه که مستقیما با اعتقاد مردم بازی وسرمایه اجتماعی هزارساله روحانیت را به مخاطره می اندازد، به حداقل برسد؟! ❗️آنچه از جامعه مدرسین خواسته شد قابل مطالبه از شورای عالی حوزه های علمیه هم هست وشاید برخی از وظایف ذاتی آن شورا هم باشد. #اشرافیت_مذهبی #وظیفه_جامعه_مدرسین #وظیفه_شوای_عالی_حوزه ٭اگر شایسته نشر دیدید، یاری ام کنید. 📝محسن قنبریان ۹۸/۵/۲۴ ☑️ @m_ghanbarian