معماران ایرانی تلاش میکردند مواد اولیه مورد نیاز خود را از نزدیکترین مکانها بدست آورند و چنان ساختمان‌سازی میکردند که نیازمند به مواد اولیه مکانهای دیگر نباشد و #خود_بسند باشند.بدین گونه کار ساخت با شتاب بیشتری انجام میگرفت و ساختمان با طبیعت پیرامون خود "سازگارتر" می شده‌ است و هنگام نوسازی آن نیز همیشه مصالح اولیه آن در دسترس بوده‌است. معماران ایرانی بر این باور بودند که مصالح اولیه باید "#بوم_آورد" یا محلی باشد.  برای نمونه در ساخت #تخت_جمشید، بهترین سنگ را از یک معدن در نزدیکی دشت مرغاب به دست میآورند. در مناطق کویری از خاک رس محل یا نزدیک ترین شهر و در مناطق کوهستانی زاگرس و اطراف اغلب از گچ ، آهک و ساروج استفاده میکردند. در مناطق شمالی و جنگلی بیشتر خانه ها از چوب و گِل محل ساخته میشد. پ.ن: ۱_تخت جمشید (استان فارس) ۲_ کاروانسرای میبد (استان یزد) ۳_بافت قدیمی بلادشاپور (دهدشت،استان کهگیلویه و بویراحمد) ۴_خانه تاریخی محمد صادقی لاهیجانی (استان گیلان) #با_من_همراه_باشید #معماری_ایرانی_اسلامی #بهبهان محمد ستونه کارشناس دفترفنی و کنترل کیفیت راهسازی و ابنیه فنی https://eitaa.com/m_sotooneh