قال القندوزیّ: ثمّ نادی: یا أمّ کلثوم و یا رقیّه و یا عاتکه¹ و یا زینب یا أهل بیتی علیکنّ منّی السّلام، فلمّا سمعن رفعن أصواتهنّ بالبکاء فضمّ بنتها سکنیه إلی صدره و قبّل ما بین عینیها و مسح دموعها و کان یحبّها حبّاً شدیداً ثمّ جعل یسکتها و یقول: سَیَطُولُ بَعْدِی یَا سُکَیْنَهُ فَاعْلَمِی مِنْکِ الْبُکَاءُ إِذَا الْحَمَامُ دَهَانِی‏ لَا تُحْرِقِی قَلْبِی بِدَمْعِکِ حَسْرَهً مَا دَامَ مِنِّی الرُّوحُ فِی جُثْمَانِی‏ وَ إِذَا قُتِلْتُ فَأَنْتِ أَوْلَى بِالَّذِی تَأْتِینَهُ یَا خَیْرَهَ النِّسْوَان 📗ینابیع المودة: ۴۱۶. ________________________________ ¹. عاتكه فرزند مسلم و مادرش رقیه بنت علی (علیه‌السلام) مى‌باشد. وى از جمله كسانى است كه در كربلا حضور داشت و امام حسین (علیه‌السلام) روز عاشورا هنگام وداع او را صدا زد. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith