🏴 امام حسین(ع) کشته ای در غایت جمال و جلال هلال بن نافع روایت کرده‌است که: من در کنار لشکر ابن سعد_ که خدا او را لعنت کند_ ایستاده بودم. در این حال شخصی فریاد برآورد: ای امیر! مژده باد بر تو که شمر حسین را کشت! هلال می‌گوید: من از صف لشکر ابن سعد بیرون آمدم، بالای سر حسین ایستادم. آن حضرت در حال جان کندن بود. به خدا سوگند، هرگز کشته‌ی به خون آغشته‌ای که زیباتر و نورانی تر از او باشد‌ ندیدم. رواى گفت: شمر خطاب به لشکر خویش فریاد بر آورد: چرا منتظر ایستاده‌اید و کار حسین را تمام نمی‌کنید؟! روای گفت: هنگامی که شمر فرمان حمله و کشتن امام را صادر کرد تمامی لشکر به امام هجوم برده و حمله کردند. ابتدا زرعة بن شریک با شمشیر بر کتف چپ امام زد، امام نیز با شمشیر خود زرعه را از پای در آورد. شخص دیگری جلو آمد و با ضربه شمشیر بر دوش مبارک آن امام زد. شدت ضربه به حدی بود که امام با صورت بر زمین افتاد. خیلی ناتوان شده بود، به زحمت بلند می‌شد و باز بر زمین می‌افتاد. مطالب راجع به قتلگاه سیدالشهدا علیه‌السلام در نقل تاریخ از کتاب لهوف سید بن طاووس ص۱۶۵ تا ۱۷۰ نقل شده است. 📚منبع حسینیه مأثور، حجةالاسلام شیخ محسن حنیفی، ص ۵۵۱ الی ۵۶۱ #حضرت_امام_حسین_ع #مصائب_اباعبدالله_ع #قتلگاه_امام_حسین_ع #مداحی_عالمانه لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: B2n.ir/j52153