#طینت_پاک 🔰قسمت صد و چهارم🔰 🔹نفس ناطقه به حسب خودش از فوقِ لذّت وهمی لذت می برد؛ چون حقیقتش حقیقت عقلی است و به عالم عقل و ماورا وصل است؛ بنابراین لذّتش در همان عوالم است. لذّتش از علم و معرفت و شهود هست و وقتی هم به آن برسد بی‌حدّ و حصر لذّت می‌برد.** 🔸قرآن کریم این لذّت را تعبیر به شراب می‌کند؛ یعنی این لذت شراب بهشتی است که "لذةً للشاربین" است. برای آن کسانی که می‌خورند موجبِ لذّت هست. 🔻در فرهنگ قرآنی این گونه آمده است که برای مومنین عادی و متوسط از شرابی به اسم "رحیق مختوم" استفاده می‌کنند امّا مقرّبین یعنی آن‌هایی که به خدا خیلی نزدیک شدند، از تسنیم استفاده می‌کنند که "اشرف الشراب فی الجنّة" یعنی برترین شراب بهشتی است. ✅ رحیق مختوم، لمحه‌ای از تسنیم را دارد. قطره‌ای از رحیق در این عالم چیکده است، اینقدر اثر دارد و لذّت می‌برند؛ 🔹مثلاً فرد نماز می‌خواند، روزه می‌گیرد ولی گهگاهی ذرّه‌ای لذّت معنوی هم تویش آمده است. لمحه‌ای از آن تسنیم اینجا آمده است و او لذّتش را برده است. ⬅️ گاهی به این حال که می‌رسد می‌گوید ای کاش همیشه همین جوری باشد؛ با اینکه این همه می‌خورد و می‌خوابید و از نعمت‌های دیگری که استفاده می‌کرد لذّت می‌برد، ولی الان اینجا که رسید می‌گوید ای کاش همیشه همین طوری بود. ⬅️ اما به تسنیم که می رسد، سراسر لذّت است. لذّت عظیمه است به معنای واقعی مست کننده است. 💢و این لذت بی حد، همان تجلیّات ذاتی، صفّاتی و افعالی حق و خدا دیدن است. #استاد_یزدان_پناه #لغت_موران https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab