🔰قسمت صد و چهل و ششم🔰 مقاله ثالثه در مقارنات نماز باب اول: در بعضی آداب اذان و اقامه فصل اول: در سرّ جملی نماز و آداب اجمالی آن‌ها 🔶 ادب حضور برای ما آن است که در اول امر چون از مرتبه حسّ و ظاهر تجاوز ننمودیم و جز عظمت و جلالت دنیایی چیزی در نظر نداریم و از عظمت های غیبیه الهیه بی خبر هستیم؛ ⬅️ محضر حق را باید چون محضر سلطانی عظیم الشان که قلب، عظمت او را ادراک کرده بدانیم و به قلب خود بفهمانیم که: 📌 همه عظمتها و جلال و کبریاها جلوه‌ای از عظمت عالم ملکوت است که تنزّل کرده در این عالم؛ 📌و عالم ملکوت در جنب عوالم غیبیه قدر محسوسی ندارد؛ 📌پس به قلب بفهمانیم که عالم محضر مقدس حضرت حق است؛ 📌و حق تعالی حاضر در جمیع امکنه و احیاز است. ✳️ و خصوصا نماز که اذن خاص حضور است و میعاد مخصوص ملاقات و مراوده با حضرت احدیت است. 🔶 چون قلب را مُستشعر به عظمت و حضور کردیم ولو اینکه در اول امر با تکلّف باشد؛ ⬅️ ولی کم کم قلب، انس می‌گیرد و این مجاز، حقیقت پیدا می‌کند. 🔶 پس چون به آداب صوریه معامله با مالک الملوک و سلطان السلاطین قیام نمودیم و ادب های حضور ظاهری را بجا آوردیم؛ ⬅️ در دل نیز تاثیر حاصل شود و قلب، استشعار عظمت نماید و کم کم به نتایج مطلوبه، انسان برسد. #امام_خمینی_ره #اسرار_الصلاه #اسرار_نماز 📚 آداب الصلاة| صفحه ۱۳۶ https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab