🔰قسمت صد و چهل و هفتم🔰 ▪️مقاله ثالثه: در مقارنات نماز باب اول: در بعضی آداب اذان و اقامه فصل دوم: در بعضی از آداب و اسرار تکبیرات اذان و اقامه 🔶 (سالک) به حسب چهار تکبیر، کبریای (بزرگی) اسم اعظم را به جمیعِ سکنه عوالم غیب و شهادتِ مملکتِ داخلی و خارجی اعلان کند؛ ✅ این خود، اعلان عجزِ خود از قیام به ثنای ذات مقدس است و اعلام قصور خود از اقامه نماز است... 🔹 که در تمام احوال نماز، نصب العین سالک باید باشد. ♦️از این جهت در اذان و اقامه مکرر ذکر شود و در نماز دائما تکرار شود، در انتقال از هر حالی به حال دیگر اعاده آن شود؛ ⬅️ که در قلب سالک، قصور ذاتی خود و عظمت و کبریای ذات مقدّس، تمکین پیدا کند (جاگیر شود). ✳️ باید سالک در هر تکبیری، قلب و قوای خود را متذکر کند به عجز خود و کبریای حق. 🔶 به وجه دیگر ممکن است تکبیرات اولیه اذان هر یک اشاره به مقامی باشد. 📌اول اشاره باشد به تکبیر از توصیف ذاتاََ؛ 📌دوم به تکبیر از توصیف وصفاََ؛ 📌سوم به تکبیر از توصیف اسماََ؛ 📌چهارم تکبیر از توصیف فعلاََ. 📚آداب الصلاه| صفحه۱۳۷ و ۱۳۸ https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab