🔰قسمت صد و هشتاد و هفتم🔰 ▪️مقاله ثالثه: در مقارنات نماز باب چهارم : در ذکر شمّه ای از آداب قرائت و پاره ای از اسرار آن مصباح دوم: آداب قرائت در خصوص نماز فصل اول 🔶 در حديث مصباح الشریعه می گوید "چون تکبیر گفتی کوچک بشمار همه موجودات را در نزد کبریای حق" تا آن که می فرماید: "در وقت نماز از قلب خود اعتبار کن؛ 📍اگر حلاوت نماز را دریافتی؛ 📍و سرور و بهجت آن در نفست حاصل شده؛ 📍و قلب به مناجات حق مسرور و به مخاطبات او متلذ است؛ ⬅️ بدان که خداوند تو را تصدیق فرموده در تکبیرت. ✅ و إلا نداشتن لذت مناجات و محروم بودن از حلاوت عبادت را، دلیل بگیر بر تکذیب کردن خداوند تو را و مطرود نمودن از درگاهش." ⭐️پس ای عزیز! ☘ قلب را به آداب عبودیت مأنوس کن؛ ☘ و به ذائقه روح، حلاوت ذکر خدا را بچشان. 👈 این لطیفه الهیه در ابتدا امر، به شدتِ تذکر و انس با ذکر حق حاصل شود؛ ولی در ذکر، قلب، مرده نباشد و غفلت بر آن مستولی نشود. 💠و چون با تذکر، قلب را مانوس نمودی ⬅️ 💫کم کم عنایات ازلیه شامل حالت گردد؛ 💫 و فتح ابواب ملکوت بر قلبت گردد. ✳️ علامت آن، تجافی از دار غرور و انابه به دار خلود و استعداد برای موت قبل از رسیدن موت است. ♥️ بارالها 🍃از لذت مناجات و حلاوت مخاطبات خود ما را نصیبی عنایت فرما؛ 🍃و ما را در زمره ذاکران و جرگه منقطعان به عزّ قدس خود قرار ده؛ 🍃و دل مرده ما را حیاتی جاویدان بخش و از دیگران منقطع و به خود متوجه فرما. "إنَّکَ ولیُّ الفَضلِ و الإنعام" 📚آداب الصلوة| صفحه ۲۴۲ و ۲۴۳