خداوند از هیچ، خلق می‌کند و می‌آفریند ولی انسان‌ها با واسطه و به کمک ابزار مادی چند تا عامل را کنار هم می‌گذارند و چیزی را ایجاد می‌کنند؛ پس خلق فقط مختص به خداست که من و شما و خاک و انسان و نطفه و خون و زمین و گیاه و غیره را از هیچ آفریده و در وقع ماده اولیه را خدا خلق می‌کند و ما فقط سر هم می‌کنیم و با کنار هم قرار دادن آن‌ها حقیقتی را کشف می‌کنیم که خداوند در عالَم قرار داده یا عقل خدادادی و موادی که خداوند خلق کرده، چیزی را ایجاد می‌کنیم و به‌ عبارت‌ دیگر انسان کاشف است ولی خداوند مبتکر است. آری! همچنان که امروزه شاهد این هستیم که از شناسایی این ویروس منحوس کرونا که دامن‌گیر همه ما شده و گرفتاری برای بشر درست کرده عاجز هستیم و بیشتر باید در جایگاه و عظمت خداوند متعال تفکر کنیم و بدانیم که همه‌چیز به دست اوست و درمان تمام آلام و دردهای ما به ید قدرت الهی است و با تمسک به ذات پاک و بی‌انتهای اوست که در مشکلات بشر گشایش حاصل خواهد شد. باشد که قدری در فلسفه آفرینش جهان خلقت بیشتر تأمل ‌کنیم تا متوجه جایگاه حقیقی خداوند در این عالَم و جایگاه عبودیت و بندگی خودمان در برابر خالق هستی بشویم.