🌀 شیوه نقد مخالف در مرام علوی 📝 پرهیز از سب، دشنام و هتاکی حجر بن عدىّ و عمرو بن حمق بيرون آمدند و به اظهار تنفر و لعنت بر شاميان پرداختند. على به ايشان پيام فرستاد: از آنچه درباره شما گزارش مى‌دهند دست بكشيد و نزد من بياييد. (چون آن دو آمدند) گفتند: اى امير مؤمنان، آيا ما حق نداريم؟ فرمود: چرا. [گفتند: آيا آنان بر باطل نيستند؟ گفت: چرا]. گفتند: پس از چه رو ما را از دشنام‌گويى به آنان باز داشتى؟ حضرت فرمود: «بر شما روا ندانستم كه نفرين‌گر و دشنام‌گو باشيد، و فحش دهيد و اظهار نفرت كنيد. ولى اگر كردارهاى زشت آنان را توصيف مى‌كرديد و مى‌گفتيد: رفتار آنان چنين و چنان و كردارشان چنين و چنان بوده، سخنى درست‌تر گفته و عذرى رساتر آورده بوديد و [اگر] به جاى نفرين بر آنها و اظهار بيزارى خود از آنان [اين گونه دعا مى‌كرديد] و مى‌گفتيد: بار خدايا خون ما و ايشان را مريز و ميان ما و آنان سازشى به سازگارى آنها برقرار فرما و آنان را از گمراهی‌شان به راه هدايت باز آر تا پاره‌اى از آنها كه حق را نمى‌شناسند بشناسندش و آن كه به گردنكشى و ستم پرداخته از پافشارى در آن دست كشد، اين مرا خوشتر و براى خود شما نيكوتر مى‌بود». وقعة صفین، ص۱۰۳ 📌 مناهج: نقد دلسوزانه در فضای عقلانیت، لازم و موجب اعتلای حوزه علمیه است؛ اما هتاکی، برچسب‌زنی و بی‌ادبی نه‌تنها باعث اصلاح نخواهد شد؛ بلکه موجب اتهام به بی‌اخلاقی، بی‌سوادی و بی‌تقوایی است. مبادا روش غلط در نقد، موجب تضعیف و محو «حق» شود. آراء و عملکرد اساتید و بزرگان با رعایت ادب، قابل نقد است. @Manahejj