🌀 از برجسته‌ترین فقیه نظام به آقای سروش محلاتی! 🖋 محمدصادق احمدی 🔸 آقای سروش محلاتی در یادداشتی که اخیرا منتشر کرده از مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی به عنوان برجسته‌ترین فقیه نظام یاد کرده است. 🔹 لذا بد نیست نظر مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی را در مورد برخی ادعاهای قبلی آقای سروش محلاتی بررسی کنیم: 🔺 آقای سروش محلاتی مشروعیت حکم اعدام صادر شده برای برخی اغتشاش‌گران را به بهانه سازمان‌یافته‌نبودن، مورد تردید قرار داده‌اند. 🔻 با توجه به مطالبی که توسط دادگاه مطرح‌شده حکم اعدام از باب محاربه است و لذا سؤال این است که آیا محاربه اختصاص به جایی دارد که توسط سازمان و گروه سازمان یافته انجام شود؟ ✅ پاسخ مرحوم هاشمی شاهرودی به سؤال مذکور این است: «ظاهر آیه محاربه این است که جرم مذکور از نوع جرمهای انفرادی است که گاهی ممکن است یک شخص آن را انجام دهد و از این رو فقها گفته‌اند که در تحقق محاربه، وجود گروه و ارعاب دسته جمعی شرط نیست.»۱ 🔺 در جای دیگر آقای سروش محلاتی به جدابودن حکم باغی و محارب در فقه اشاره کرده‌اند و بیان داشته‌اند که باغی کسی است که با حکومت طرف شده و به معارضه با حکومت پرداخته در حالی که محارب کسی است که می‌خواهد رعب و وحشتی ایجاد کند که مصداق فساد در زمین باشد و لذا مجازاتی هم که برای باغی وجود دارد با مجازات محارب متفاوت است و به همین جهت حکم اعدام برای کسانی که در اغتشاشات حضور داشته اندوجهی ندارد. ✅ مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی گرچه با اصل این ادعا موافق است ولی استثنائی در این باره می‌زند که قابل توجه است: «بدین ترتیب روشن می‌شود که عنوان محارب در آیه مبارکه، اختصاص دارد به کسی که به قصد افساد در زمین سلاح می‌کشد و معنای افساد در زمین عبارت است از اخلال در امنیت مردم و ترساندن آنها و تجاوز به مال و جان و ناموسشان، و این معنا، شامل باغی یا کافری که به جنگ با دولت اسلامی و قیام در برابر آن برخاسته است، مادام که مرتکب محاربه به معنی مذکور نشده باشد نمی‌شود، و در این صورت نیز از آن جهت که مرتکب این قسم از محاربه شده مصداق آیه خواهد بود و در آن هیچ بحثی نیست.»۲ 🔹 در این تعبیر ایشان کسانی که به مخالفت با حکومت پرداخته باشند را در صورتی که مرتکب جرم محاربه شوند مشمول مجازات محارب می‌داند و در جای دیگر در توضیح فسادی که در تحقق محاربه شرط است می‌فرماید: «بلكه تجاوز به حقوق یک نفر نيز اگر به گونه‌اى باشد كه موجب اخلال در امنيّت محل شود، مصداق «فساد در زمين» خواهد بود.»۳ ♨️ در نتیجه طبق ظاهر این فرمایشات اگر کسانی بر علیه حکومت اقدام کرده‌اند ولی در ضمن آن اقدام به ایجاد ترس و ناامنی در بین مردم کنند و با سلاح راه بر مردم ببندند و سبب ترس آنها شوند داخل در معیار محاربه خواهند بود و صرف اینکه در حال مبارزه با حکومت هستند توجیهی برای محارب‌نبودن آنها نخواهد بود. ➖➖➖➖➖ ۱.مجله فقه اهل بیت جلد، ۱۱-۱۲ ص ۱۷۴ ۲. همان، ص ۱۷۷ ۳. همان، ص ۱۸۶ @Tanbiholomah @Manahejj