ادامه بحث: اینکه چرا همه مخلوق بودنِ خویش و وجودِ خالق را درک می کنند؟ از نظر فطرت و درک وجودی همه می فهمیم که محکوم و مخلوق هستیم . یعنی آنچه که داریم از تمام اعضا و جوارح و جوانح، خودمان آنها را به وجود نیاورده ایم، بلکه به ما داده شده است و ما محکوم به داشتن اینها هستیم. چه عمرمان، چه وجودمان، چه دارایی ها، چه امکانات. پس حاکم و خالقی حکم کرده تا ما اینها را داشته باشیم و خودش هم اگر بخواهد آنها را از ما می گیرید. این از درک فطری و حضوری که زمینه ساز تفکر اصیل است. ادامه دارد...